Raif Gashi

     Raif Gashi u lind më 20.03.1961 në fshatin Meshinë, Malësia e Gallapit, komuna e Dardanës. Shkollën fillore e kreu në vendlindje dhe në Tygjec, ndërsa shkollën e mesme në Dardanë. Studimet e filluara në Prishtinë iu ndërprenë në vitin 1981, për shkak të angazhimeve në rezistencën kombëtare kundër pushtuesit.
     Me shkrime letrare filloi të merret qysh si nxënës i shkollës së mesme. Kryesisht shkruan poezi e herë pas herë edhe prozë. Disa herë është shpërblyer në konkursin letrar tradicional që e organizojnë komuna e Dardanës dhe klubi letrar "Nositi", në kuadër të manifestimeve multikulturore "Lulëkuqet e Prillit".

Ka botuar librat:

• "Çiltërsia prej qelqit" - 2005,
• "Mollë e egër"  - 2008,
• "Ecje nëpër etje"  - 2010,
• "Stinët e përziera"  - 2010,
• "Hije e trishtë"  - 2011,
• "As ëndërr as jetë"  - 2012,
• "Fjalët mbesin gjallë" - 2013,
• "Secili për vete ..."  - 2014,
• "Mugëtira e lanës"  - 2014.

Poezi nga Raif Gashi

GOTË E NGRIRË

Figurë e thyer

Në shënimlindjen time

Netët e liga udhëtare

Shtegtuan

Në padrejtim

E humba lotin

E syrit tim

Një copë jetë

E mykur

E mbyllur  në arkë

hidhësi

Mos u hap

Hije e trishtë

Me lule në dorë

Rob i robërisë  tënde jam

Pak

Vetëm pak më prek

Nesër do të jam

Një  gotë e ngrirë

 

Paguximin

Urrejtja e pëlcet

Kambriku  bardhon

Mbishkrim  varri

Vetëm

Ti më bjen

Pashërimshmëri

Fund i Zotit

E i motit

MOTI IM

Loti i gurit

Pikë

Rrit  kroje

Lumnojnë

Derdhje e lakore

Shtrat bëjnë

Shi e ujë

Lundrimi

Enigma vjen

Ura

Mbi lumin e vogël

Mbi lumin e madh

KUSH...

Thepa të larta

ngreh në Evropën plakë

gjithmonë rrugë pa krye

kohët erdhën e shkuan

shtëpi me kalem s`ndërtuam

aty u mpreh shpata

për kokën e Sutës së vogël

aty u fik drita

e ti gjete të reja

në epokat trishtuese

AH GURI IM

Pështjellim i terratisur

Derdh ecje në etje

Kalorësi i lakmisë

Qeshet në udhëtimin e pafund

As emër

As shenjë

Shushullima e mpirë

Vargon gdhendjen e gurit tim

MAJA E PLISIT

Mbrëmje qielli kuqëloi

dielli perëndoi

nata afrohej

të gjithë do të  flinin

një lenë e lisit ra

në maje të plisit

Engjëjt bien të pushojnë

lojëra lozin vetëm djallëzitë

lindja e keqe po vjen

mushka do të pjellë

një lenë e lisit ra

në maje të plisit

Kur ka hënë

huti diç do të hajë

një lakuriq nate

me lëkurë të hollë

me sa më pak zorrë

një lenë e lisit ra

në maje të plisit

Baba plisbardhi

tashti luhet zjarri

vdekjet kurrë s`do t`i numërojnë

ilirikumi në zjarr

kurrë më lena e lisit

në maje të plisit

___________

Përgatoiti: Adem Zaplluzha për sa-kra.ch