Tasim Aliaj

Tasim Aliaj

Tasim Aliaj, lindur në Kucin të Kurveleshit, ka mbaruar teknikumin ekonomik në Tiranë dhe është diplomuar në fakultetin e ekonomisë. 
Ai ka punuar si gazetar e redaktor në revistën "Hosteni", në revistën "Spektër" dhe në RTV.  Është autori i 30 librave. / Wikipedia

Disa nga veprat e këtij autori:

• Kur dola në jetë, roman 1972-1977
• Takim me djajtë, roman 1976
• Skandal në senat, roman 1998
• Udhët e hekurta, dramë 1976
• Thumba në ndergjegje, drame 1976
• Cjapi me zile, Toka e premtuar, komedi 1978
• Miro Tërbaçi, dramë 1980
• Shokët e Besës, dramë 1981
• Muret e pamposhtura, novelë 1967
• Stuhi në sirtar, tregime 1968
• Gladiatori i mundur, tregime 1969
• Kthehu në shtator, tregime 1970
• Njeriu që nuk qesh, tregime1972
• Statujat zënë vendet, tregime 1975
• Pasionet patriotike, tregime 1976
• Tregime të zgjedhura,1980
• Dy Kamberë në një derë, tregime 1980
• Barka e shpëtimit, tregime 1988
• Gjeneral Oturaku, 2006
• Rumi dhe Thesaret e Letërsisë, studime 1997

Poezi nga Tasim Aliaj


HERKULI NË ASISTENCË

Më fal Herkul, s’të kam harruar,
Ashtu siç u harrova unë,
Po ja, kjo botë e bekuar
Të la dhe ty rrugësh, pa punë.

Kështu e ka kjo jet’jarane,
Kur nuk të do, ta luan fenë,
Ja, Penelopa shet banana,
Ajaksi po shplan dyshemenë!

Homeri fle përjetësisht.
E vunë në gjumë me soniferë
Dhe botë e mjerë çmendurisht
Ecën galop për në skëterrë.

Akili shkoi në megrim.
Nuk i honepsi mercenarët,
Enea endet si jetim,
Se s’han dot kashte me gomarët.

A e kujton Romën e mundur ?
Po të vish prap do gjesh belanë,
Sa dhe polici më i humbur
Të tendos brenda, në hapsanë!

Se s’ka më punë për Herkulët
Se për Herkulët s’ka Atdhe!
Hektori vajti me të shumtët,
Uliksi humbi në Mesdhe.

Babilonia? S’di ku ka koken.
U mbush me tanke e avionë
Dhe tymi ka mbuluar tokën,
Ky “tym” i bukur i kohes tonë.

Kështu pra, ngryse si ta ngrysësh,
Po vetëm punë mos kërko
Se edhe botën të përmbysësh
Askush s’të flet, asnjë s’të do!

Pa hë, Herkul, ti zgjidh e merr
Në këtë botë batërdi,
Ku ngjasin gjëra që as në ferr
S’do shihnje gjith’aq lemeri…

Për ty, Herkul, nuk ka më punë
Dhe pse dikur e tunde dhenë,
Ndaj kthehu prapa, pa përdhunë,
Shko në Olimp, shko në legjendë.

Shko në Olimp, shko në legjendë.
Sot nuk të duan në asnjë vënd,
Se bot e mbushur me legenë
S’ka më nevojë për krahun tënd.

Pra ec e lerna në batak,
Që të shijojmë këtë orgji,
Sot vlen me shumë një halabak
Se një Hero, se një Gjeni ! 

Dhjetor 2003

Marshi i te burgosurit 

Nga burgjet vijme, ne burgje shkojme,
Ne burgje prape do te vemi...
Po Shqiperine s'e harrojme,
Se dhe keshtu ne borxh i kemi...

Por bej kujdes, vella, kujdes,
Kur brohoret: "Rrofte Shqiperia"!
Se ku ta dish? Vella mos qesh,
Te ndjek nga prapa policia...

Ti do habitesh, ti s'do besosh...
Do protestosh: C'don policia?
Kur demokrati... me barkun bosh
Feston, kendon... Rrofte Shqiperia?

Po le te rroje, te lulezoje,
Do thoshja une, do thoshje ti,
Por fjalet shpesh te ngaterrojne,
Kur rregjistrohen ne polici...

Ndaj burgjet presin dhe ne do vemi,
Se burgjet bosh nuk mund te rrine,
E, me sa duket atje ka vendin,
Kush e desh teper Shqiperine...

Keshtu vella, mos kuturis,
Ta duash shume vendin tend,
Se ne pastaj, eh, ku ta dish,
Mbi toke per ty s'do te kete vend...

Ndaj te jesh gati, si per kushtrim,
Te shkosh ne burg dhe ne mesnate, 
Se politika vellai im,
Ta kthen dolline ne...Mandate!

(Itali, 2003)