Hajdin Morina

Hajdin Morina u lind më 15.12.1961 në katundin Rixhevë të komunës së Klinës. Shkollimin fillor dhe të mesëm e mbaroi në Kijevë. Fakultetin Filozofik- degën e gjuhës dhe të letërsisë shqiptare - e mbaroi në Prishtinë ku vijoi edhe studimet pasuniversitare në degën e letërsisë. Sa ishte student - pas shënimit të njëvjetorit të demonstratave të vitit 1981 - u burgos për bindje politike, duke vuajtur ...masën e të ashtuquajturit “izolim”. Prej vitit 1985 deri më 1987 ka punuar mësues i gjuhës shqipe në Kijevë, në paralelen e gjimnazit “Luigj Gurakuqi” të Klinës, prej vitit 1989 deri më 1991 këtë punë e vazhdoi në shkollën amë, kurse prej vitit 1992 - kur tashmë pushteti serb kishte mbyllur me dhunë dyert e gjimnazit - deri më 1996 punën e mësimdhënësit të shqipes e vijoi në paralelet e gjimnazit që zhvilluan procesin edukativ në objektin e shkollës fillore të Gllarevës. Prej vitit 1996 deri më 1998 ka punuar këshilltar i gjuhës shqipe në Këshillin komunal të arsimit, prej vitit 1999 punon në drejtorinë arsimore të komunës së Klinës.
Shkrime letrare, kryesisht poezi, ka shkruar dhe botuar që kur ishte gjimnazist, kurse si student krijimet poetike i botonte në faqet e gazetës së studentëve “Bota e re”, pastaj në revista të tjera si “Zëri i rinisë”, “Fjala” etj. Pas lufte, po ashtu, ka bashkëpunuar dhe bashkëpunon me gazeta dhe revista të ndryshme.
Ka dhënë kontribut në ngjarje dhe manifestime të shumta kulturore që janë zhvilluar në komunën e Klinës dhe nëpër qendra të ndryshme shqiptare. Më 1995, në kuadër të klubit letrar “Vorea Ujko” (tash Klub i shkrimtarëve), botoi vëllimin poetik “Brenda dritareve të vogla”. Merret edhe me ese dhe vëzhgime letrare. Pjesë të veprimtarisë së tij profesionale janë edhe shkrimet dhe hulumtimet e natyrës dhe të problematikës pedagogjike, të cilat herë pas here i boton në revistën pedagogjike “Mësuesi” të Tiranës, botim i Ministrisë së Arsimit dhe të Shkencës të Shqipërisë. Shkrime të tilla më parë ka botuar në revistën “Shkëndija” të Prishtinës, e cila tashmë nuk e sheh dritën e botimit, për shkak të mungesës së mjeteve financiare. Më 2012, për veprën letrare, juria kompetente i dha çmimin “Ora e Tahir Deskut” në kuadër të manifestimit kulturor tradicional që mbahet nën patronatin e Kryetarit të Komunës, me vendim të Kuvendit Komunal të Klinës. Prej vitit 2000 është anëtar i Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës. Në procesin e shtypit ka një vëllim poetic që është vepra e tij e katërt letrare.

Veprat e autorit:

1. Brenda dritareve të vogla, poezi, 1995
2. Prushi i fjalës, poezi, 2011
3. Reflektime letrare (vëzhgime letrare,ese), 2012

 

 

Hajdin Morina

PEMA E DASHURISË

Më shumë luftë
Sesa kohë

Pemës së dashurisë
Sa herë ringjallej
Ia vinin flakën
...
Ia vinin flakën
Shqiptarit
Dhe fjalës në letër
Që të mos ringjallej
Pema e dashurisë
Për Shqipërinë

Luftë më e gjatë
Sesa koha e historisë

Në vogëlsirat e pashallëqeve
Nuk merr frymë Shqipëria

Ringjallja e gjakut
Përditë e rrit
Pemën e dashurisë
Për Shqipërinë

As vjeshtë e verdhë
E projekteve moderne
Nuk ia shkund gjethet
Pemës së dashurisë
Të ringjallur në shpirt

SEÇ MË RRËMBEU KJO BORË

Kjo bardhësi pa fund
Nuk është borë
Por pëlhurë e gjerë e bardhë
Që kanë endur në avlëmend
Nënat tona shumë vjet më parë

Kjo bardhësi pa fund
Është rreze e syve
Të nënave tona
Është dritë e shpirtit të tyre madhështor
Që mban këtë botë

Kjo bardhësi pa fund
Të bën të ri
Të bën fëmijë

Kjo bardhësi pa fund
Nuk shkrihet kurrë
Është fushë e kujtimeve
Është dhimbje e dhimbjeve

KUR ATDHEUT DIKU I DHEMB

Fytyrat e dëshmorëve
Pikëllimi seç i zverdh
Kur Lirisë kur Atdheut
Diku i dhemb

Kur Lirisë kur Atdheut
Diku i dhemb
Dëshmorët kanë dhimbje
Në çdo pëllëmbë të plagës
Në çdo krua të gjakut

Dhimbja e dëshmorëve
Ashtu si rënia e tyre
Është zjarr diellor
Që nuk e lë Atdheun
Të mërdhijë
Në asnjë stinë...

DRITË ARBËRESHE

Mbi djepa varre dhe lisa
Fryn valë-valë
Frymë e Motit të Madh

Në fortesat e fjalës
Shprusha këngët e moçme
Jam gjallë atje

Më prush të zjarrit të Gjergjit
Ndërtojnë yje bëjnë lisa
Dhe nuk shuhet drita

Margaritarë të Atdheut
Fjalët e asaj fortese

STINA E GJAKUT TIM

Gjaku im ka një stinë
Kur del nga damarët
Lumë lirie i bëhet
Jetës përmbi tokë

Kishin praruar fytyrën
Pranvera e motit në qiell
Pranvera e lirisë në Prishtinë
Të dyja zjarre ndiznin në shpirt

Pranverës së lirisë në Prishtinë
Nuk ia zverdhi dot asnjë gjeth
Vjeshta dhe akulli i burgut

Të gjithë udbashët bashkë gardh
Serbë e shqiptarë
Por kishte ardhur ajo stinë
Kur lë damarët gjaku im
Lumë lirie t’i bëhet
Jetës përmbi tokë

Sy i agut tim
Dritë arbëreshe

S
YTË E ULPIANËS

Dy sy të kaltër
Dy sy mijëvjeçarë mbi Ulpianë
Formojnë në qiellin tim një fytyrë
Fytyrën e Shqipërisë
Pa ortekun e zi përmbi

Kur shndritin ata sy të kaltër
Ata sy mijëvjeçarë mbi Ulpianë
Dy diej nxehin në qiell
Dielli dhe Shqipëria
Shqipëria dhe Dielli
Flakë merr qielli
Nuk e di a jetoj a ëndërroj

Vetëm ata sy të kaltër më kanë parë
Vetëm ata sy mund të rrëfejnë
Se ç’ ndjeva kur më goditi orteku i zi
Që nxiu të gjitha bukuritë
Bëri hi bibliotekat e mia të Evropës
Tokës dhe shpirtit iu zu fryma

Nga ai ortek i zi
Ende bie brymë
Mbi ndonjë fjalë
Mbi ndonjë mendim

Dal nga Prishtina
Ngjitem në qiell të Ulpianës
Ta shoh atë mrekulli
Pa ortek të zi
Fytyrën e Shqipërisë
Që buron vetëm nga ata sy
Vetëm nga dy sy të kaltër
Sy mijëvjeçarë mbi Ulpianë