Ymer Elshani

Ymer Elshani lindi më 1948 në Korroticë të Poshtme të Drenasit. Kreu fakultetin për gjuhë dhe letërsi shqipe dhe një kohë të gjatë punoi në arsim. Botoi dhjetëra libra për fëmijë me poezi, tregime dhe romane. U vra dhe u masakrua më 17 prill 1999 nga forcat serbe në fshatin Poklek të Vjetër të Drenasit bashkë me gruan, të katër djemtë, nënën, kunatën dhe me afro gjashtëdhjetë bashkëfshatarë të tij.



Veprat e Ymer Elshanit:

  1. Anija e miqësisë (vjersha)– RILINDJA, Prishtinë,1972.
  2. Çka ëndërrojne lulet (vjersha) – RILINDJA, Prishtinë. 1971
  3. Ndodhitë e Hundëkarrotës (roman) – RILINDJA, Prishtinë.1971
  4. Loti udhëtar (tregime) – RILINDJA, Prishtinë, 1977
  5. Ishulli i lumturisë (tregime)- RILINDJA, Prishtinë,1973
  6. Aventurat mbi trotinetin e vjetër (roman) – RILINDJA, Prishtinë,1975
  7. Guri i çmueshëm (tregime) – RILINDJA, Prishtinë,1977
  8. Unaza magjike (vjersha) – RILINDJA, Prishtinë,1980
  9. Plaku me violinë (tregime) – RILINDJA, Prishtinë1984
10. Kaloresi i bardhë (poemë) – RILINDJA, Prishtinë, 1987
11. Perjetimet e bardhoshit (tregime) – RILINDJA, Prishtinë,1989
12. Ylli ëndërrimtar (vjersha) – RILINDJA, Prishtinë, 2000
13. Vajza e diellit (tregime) – RILINDJA, P. 2000
14. Njohja e trimave (tregime e përralla), ROZAFA, Prishtinë, 2000
15. Perralla per ylberin (poemë) – ROZAFA, Prishtinë,2000
16. Gjeli i kuq (tregime të zgjedhura) – ASDRENI, Shkup, 2000
17. Zogu i lirise (vjersha) – ZEF SEREMBE, Prishtinë, 2001
18. Le të vijë në Sharr pranvera (poema) – ROZAFA, Prishtinë, 2002
19. Gjelastreni mendjelehtë (vjersha) – GUTENBERG, 2001
20. Flokargjendta (tregime të zgjedhura) – ROZAFA, Prishtinë, 2004
21. Udhetimet e Xhuxhimaxhuxhit (roman) – Prishtinë, 2008



Poezi nga Ymer Elshani

ÇELËSI I ARTË 

 

Çelës i artë është – mirësia, 

Çelës të tillë pranvera ka; 

         Tërë natyrën 

         Ngjall, bleron - 

I gëzon njerëzit në botë shqim 

Dhe çdo zemër hap – pushton! 

 

Çelës i artë është ngrohtësia, 

Çelës të tillë dielli ka; 

         Botën ngjall, 

         I jep jetë – 

Nuk kursen rrezet e tij 

Dhe çdo zemër e hap lehtë! 

 

Çelës i artë është – fjalë e ëmbël, 

Çelës të tillë mund të kemi 

        Unë e ti, 

        Të gjithë sa jemi; 

Fjala e ëmbël bën mrkulli – 

I hap zemrat si me magji!... 

 

 

  

 

SHQIPONJA 

 

Shqiponja e mprehtë – vetëtimë, 

Vetëtimën e ka marrë – 

Nga retë e qiellit. 

 

Bebëzat e mbushura – 

Shkëlqim, 

Shkëlqimin e ka marrë –  

Prej rrezeve të diellit. 

 

Në qiellin e gjerë  arbëror 

Valon si flamur – kurorë. 

 

Krahët – shkëmb i fortë, 

Fortësinë ia kanë rritur – 

Ndeshjet me stuhi. 

 

Zemrën – flakadan i plotë, 

Zjarrin ia ka shtuar – 

Etja për liri!... 

 

Në qiellin e gjerë arbëror  

Qëndron si roje – kurorë. 

 

 

 

ASNJË DITË KOT NUK VJEN… 

 

Asnjë ditë kot nuk vjen 

Sjell dhurata – a s’e vëren? 

     Bletës një shportë mjaltë – 

     Pas fluturimit t’gjatë; 

     Minatorit xehe shumë – 

     Pas djersës t’derdhur lumë; 

     Lokomotivistit – udhëtime t’reja – 

     Nga Lublana der’te Peja; 

     Muratorëve – në soliter 

     Një kat të ri përnjëherë; 

     Lonit, Teutës e Meritës 

     Pesa n’detyra t’matematikës; 

     Mollës së re – plot sytha; 

     Kërmillit t’vogël – dy britha; 

     Peshkatarit larg në det 

     Pas lodhjes – peshk në rrjetë… 

Asnjë ditë kot nuk vjen 

Sjell dhurata – a s’e vëren? 

Se ç’do t’marrim peshqesh 

Do të varet dhe – prej nesh… 

 

 

 

METEORËT E TOKËS 

 

Llambat – 

N’koka t’minatorëve 

Kur zbresin n’galeri me radhë 

 

Ngjajnë 

Në meteorë të bardhë 

 

Fenerët 

E xixëllonjave që enden 

Mbrëmjeve mbi lumë, sharrak 

 

Ngjajnë 

Në meteorë endacakë. 

 

Sytë e nënave 

Kur i përqafojnë fëmijët 

Me dashuri të zjarrtë 

 

Ngjajnë 

Në meteorë të artë. 

 

 

 

 

DASHURI ARITMETIKORE 

 

Njëshi dhe Zeroja 

u takuan njëherë 

moti në pikë të ditës, 

në një faqe të Aritmetikës. 

 

- Ah, sa e bukur qenke, 

o Vashëz flokëblertë, 

o Vashëz faqeplotë!... 

psherëtiu Njëshi atëbotë. 

 

- Edhe ti paske 

hundë të bukur, të drejtë!... 

foli, e emocionuar Zeroja 

me një zë të butë, të lehtë. 

 

U shikuan me ëmbëlsi. 

U shikuan me simpati. 

Pranë e pranë u afruan. 

Dhe nga ajo dashuri 

e madhe e sinqertë 

lindi atëbotë – numri 10!... 

 

 

 

 

A SHIHET SHARRI? 

 

Vallë nga ai Yll 

Si xixë zjarri 

 

A shihet Sharri? 

 

Vallë nga ajo Kometë 

Me ngjyrë rubini 

 

Si duket Drini? 

 

Vallë nga ai Planet 

Në orët e vona 

 

A duket Kosova? 

 

Vallë nga Hëna 

A mund të shoh 

 

Kur buzëqesh nëna? 

 

 

Nëse është e mundur  

Kjo gjë – s’përtoj 

 

Në Hënë të udhëtoj. 

 

 

 

DALLËNDYSHJA 

 

 Shigjetë e qiellit. 

Gjerdan i prillit. 

 

Një fole e ke 

N’strehë të shtëpisë, 

Tjetrën – n’zemrat tona 

Çerdhe t’dashurisë. 

 

Ëndërr e kroit, 

Plepit, lumit, ftoit. 

 

N’pranverë ia shton 

Një kat haresë, 

Kur ik në vjeshtë 

E ruajmë n’kujtesë. 

 

Yll i kaltrisë. 

Motër e puhisë. 

 

Me diellin n’kraharor 

Pas diellit udhëton. 

Retë s’e pengojnë, 

Deti s’e frikëson. 

 

 

 

 

TELEGRAMET E PIKËS 

 

Në fund të çdo fjalie, 

Kur mendimi mbaron, 

Unë e kam vendin. Stop. 

Kjo duhet t’i jetë 

E qartë çdo fëmije 

Dhe të mos harrojë. Stop. 

Nëse dikush pyet 

Atëherë Pikëpyetjen 

Zëvendës kam. Stop. 

Nëse uron, dëshiron e përshëndet 

Atëherë Pikëçuditja 

Më zëvendëson. Stop. 

Po të më përdorin 

Gjithnjë ku duhet 

Do të kërkoj. Stop. 

T’u vëhet prore 

Pesë në drejtshkrim 

Stop. Stop. Stop. 

 

31.5.1987 

 

 

 

 

RREZJA 

 

Biletë as pasaportë s’ka 

Nëpër botë udhëton pa pra. 

 

Bie në gur – s’thehet 

Bie në thikë – s’prehet 

 

Pa zile, pa këmborë 

Zogjtë në çerdhe, pyje i zgjon. 

 

Bie në det – s’mbytet, 

Bie në baltë – s’zhytet. 

 

Tërë botën pallat e ka 

Diellin në hapësirë e quan Baba. 

 

 

 

 

VALLJA E KALTËR 

 

Kur detet 

Në t’gjitha kontinentete 

     Rroken 

     Dorë për dore 

     Në një valle 

     Të kaltër – 

     Vëllazërore 

Bashkë me oqeanet 

Nga t’katër anët 

     Atëbotë 

     Kjo është vallja 

     Më e gjatë 

     Në botë! 

     Globit 

     I buzëqesh fytyra, 

     Është i gëzuar, 

     Kur sheh 

     Bijtë e tij 

     Të hareshëm, 

     Të bashkuar!...   

 

 

 

 

PËRQAFIMI 

 

Dielli e përqafon 

Tokën – 

Me rreze t’arta. 

 

Deti e përqafon 

Tokën –  

Me vale të kaltra. 

 

Ylli e përqafon 

Tokën – 

Me syrin gëzimplotë. 

 

Unë e përqafoj 

Tokën – 

Me buzëqeshje t’ngrohtë!...  

 

 

 

 

YJET 

 

Margaritarë – 

Në gjerdanin gjigant 

Të kaltrisë. 

 

Sy kurreshtarë –  

Në ballin e madh 

Të Gjithësisë. 

 

Stoli – 

Në xhaketën kaltroshe 

Të kupës së lartë. 

 

Inxhi –  

Në kraharorin e madh 

Të qiellit t’kristaltë. 

 

 

 

QËNDRESA 

 

E sulmoi me acar veriu, 

E sulmoi me pjalm dimri, 

Por kokrra e grurit qëndroi! 

         Nga ajo u mbush në verë 

         Plot me kokra t’reja kalliri… 

 

E sulmoi lukunia e ujqve 

Tufën e pafajshme n’vërri, 

Por dreri brirëmadh qëndroi! 

         Në këtë luftë aim bet I shtrirë 

         Por shpëtoi grigja e tij… 

 

 

 

 

KARCELLI  DIKË 

 

Tha  

Karcelli Dikë 

 

- I pari 

Dua t’jem n’atletikë! 

 

I pari 

- Në kërcime. 

 

I pari 

Në rrotullime 

 

I pari 

-N’ vrapime. 

 

 

 

BUBULLIMA 

 

Daulle e reve – 

Fishek i hedhur në tokë. 

 

E qëllon lisin, 

Por lisat nuk zhduken 

Lisa ka shumë në bokë! 

 

Krismë e patkonjve 

Të kuajve të zi’. 

 

E djeg barin, 

Por bari ka rrënjët 

Rritet përsëri! 

 

E reve kryeneçe 

Shamatë e gjatë 

 

Që grinden për rrugë 

E rrugët s’kanë skaj 

Në qiellin e lartë!