Lekë Vojvoda, njeri fisnik dhe mendjendritur.

Nga Prelë Milani

• U shua në moshen 100 vjeçare Lekë Vojvoda, ish pedagog i Akadamisë së Firences.

Lekë Vojvoda ka lindur një shekull më parë dhe ishte djali i dytë i Vuksan Lekës Kryevojvodes së Shoshit (Shkoder). Natyra dha dhuratë një antropologji përfikte, sy të kaltër vetulla të dendura pakëz të lakuara, flokëzi, gojëvogël, vështrimin romantik një buzëqeshje ironike, rrëmbyes i shikimeve drithëruese të grave pasiononte. I arsimuar më së miri fliste një italishte të shkëlqyeshme, dhe anglishte elekuente i aftë të debatonte me ke do për letërsinë, artin dhe filozofinë.

Lekë Vojvoda kishte një talent të lindur ushtarak, një ndjenjë të bukur humori, që nxirrte krye herë pas herë, nga shkopsitja e asaj pelerinë ftohtësie e serioziteti ushtarak që e karakterizonte. Ishte vetëm dhjetë vjeç kur në vitin 1928 regjistrohet në shkollën fillore të Konviktit “Malet Tona”. Atë shkollë do ta përfundonte në vitin 1932 dhe qe vlerësuar nga nxënësit më të mirë, pasi gjatë një viti shkollor mori dy klasë për një herë. Në vitin 1939 vijoi përsëri studimet e larta në Akademinë Ushtarake të Modenës në degën e Kavalerisë. dhe te Firences.

Moment deçiziv i jetës së tij është Refuzimi i betimit fashist në Itali Pas studimeve ushtarake mbajtën në Akademi si petagog ku për një vit dha lëndën e teorisë së qitjes. Duke pas dëshirë e madhe që të kthehej në Shqipëri i bën kërkesë Ministrisë përkatëse e cila ia aprovon dhe në shkurt të vitit 1943 kthehet në atdhe. Pas kthimit në Shqipëri me 14 shkurt të vitit 1943 emërohet në detyrën Komandantit të Xhandarmërisë të rrethit të Lezhës pastaj ka vijuar po ketë detyrë në qytetin të Tuzit dhe të Rrethit të Dukagjinit. 

Me 24 gusht 1946 u arratiset komunistëve. Në tetor të vitit 1947 doli në gjyq dhe u dënua me 7 vjet heqje lirie. Të gjithë dënimin e vuajti në kampet Kavajës e Orman –Pojan. Pas burgut është internuar në Saver të Lushnjes deri në vitin 1984, duke mos iu dhënë kurrë më rasti të ushtronte profesionin e tij të dashur. Jetoi afërsisht një shekull, ndërsa 26 02 2015 shkurt u shua nga kjo jetë duke mbetur në tetabezin e kujtesës së kohës si një nga ushtaraket më të vjetër dhe më të talentuar dukagjinas të gjitha kohërave( akademist i shkollës i Modenës dhe Firences). Njeri fisnik dhe mendjendritur intelektual, shembullor, hirëplot në paraqitje, por i pa fat në karrierën ushtarake që ja vranë në mes.