Lutfi Lepaja

Lutfi Lepaja u lind më 20 maj 1945 në Bajçinë të Podujevës, nga babai Xhafer dhe nëna Fatime. Shkollimin fillestar dhe të mesëm i kreu në Stari Tërg dhe Mitrovicë. Për formimin e tij prej krijuesi letrar i përgjigjet me plot kuptimin e fjalës sintagma autodidakt. Merret me pesë gjini artistike letrare: roman, tregim, ese, poezi, dramë dhe publicistikë (polemikë). Është krijues tipik i "zbuluar" nga konkurset letrare anonime dhe në të gjitha këto gjini është shpërblyer më shumë se njëherë. Iu kanë realizuar tri radio drama në Radio Prishtinë, i është inskenuar teksti i monodramës "Ruleti kosovar" që është shfaqur në disa shtëpi teatrore në vend dhe me po këtë tekst ka marrë pjesë në Festivalin ndërkombëtar të monodramës në vitin 2010 në Korçë (Shqipëri). Ka një numër po kaq sa të botuara, vepra në dorëshkrim, që presin rastin e përshtatshëm për t'i publikuar dhe lexuesi mund të presë me durim se pikërisht në këto "fshihet" kryevepra, që nuk ndodh aq shpesh me krijuesit më të moshuar, edhe pse ndonjë rregull e saktë për këtë gjë nuk njihet. Aktualisht bashkëpunon me Televizionin "Rrokum" dhe i boton shkrimet në gazetën digjitale "Java News" Në vitin 1972 u dënua me 2 muaj heqje lirie (burg) pas botimit të poezisë "O i imi drejtor". /Burimi: Wikipedia/


Veprat:

Parimi i Pritjes,

Përqafim i padukshëm,

Kona,

Tepër Serioz,

Gëte ka të drejtë,

Granias Lament,

Shkollë për specialistë,

Ngutja në jetë,

Valëza e Lumit,

Zero zero,

Zinxhiri i këputur,

Panairi i ideve,

Kopili,

Ruleti kosovar,

Poezi nga Lutfi Lepaja

Komplet ideal familjar 

(Burri)

Burrë i mirë
që i pret fjala
kokën të ftohtë
këmbët e vala

Krahët ‘i metër
vithe pak
trim ku duhet
i lig në gjak

Prej meshlizit
drejt në arë
s’ka që e ul
n’vend të parë

Shpalos gjoksin
Mb’shtjell përmjetin
nderon të huajin
sundon të vetin

(Gruaja)

Grua e mirë
e që i ka hije
skuqet në faqe
pakohet në ije

Rritet në vithe
si dardha pik
burrin në shtrat
e trajton ashik

I fryhen gjinjtë
ajet në stomak
tepron shumë
e mungon pak

Të qarat plasin
brengosen fqi’të
mos e bëni t’madhe
n’vajë rriten fëmi’të

(Djali)

Djalë i mirë
me i ra mësysh
kupto çka them
as si as qysh

I rrëmben dorën
i sheh vet’llën
n’shpinë e në bark
rrotullon pet’llën

I shikon prikën
punuar me grep
merr çka s’ka
çka ka i jep

Uron baba
djalë kush s’e ka
hip me rrëmbim
zbret me temena

(Çika)

Çikë e mirë
s’e ka kush
sytë gjarpër
fytyrën prush

Gjen partnerin
ndizet furrë
njofton prindër
e marr për burrë

Bëhet grua
e thërrasin çikë
saktë na del
nuse me prikë

Shumë e lypën
njëri s’iu shkoq
na zuri mërzia
belaja u hoq

(Postscriptum)

Burrë e grua
çikë e djalë
veç një zot
që i ka falë

S’ka më mirë
ka më keq
ruaj o zot
harro’i dreq

Jetojnë n’midis
jetës dhe artit
t’priftë kanë thënë
e mos i prifsh fatit

Një vepër kritikës 
A të kujtohet kritik
Kur pa mua autorin
Ngjisje krejt eksik
Si sh’pia pa oborrin

Tash kur kafe pimë
N’Grand a Kater llulla
M’shitesh i mbërrimë
Mua m’pëlcet culla

Thua ç’po vjen era
T’them s’je në veti
N’këto fjale hapet dera
Hyn brënda kiameti

Urdhëro or kiamet
Na trego ç’ka të re
Se kritiku besharet
S’di ta marr me be

Por meqë tjetër s’ka
Pa të nuk është qare
Duhet ta marrim hua
Si predhë këtë batare

Po mos t’ ishin veprat
Na kish lëshuar toka
Se sa për kritikat
Janë bërë sikur foka

Krejt të dresuara
Gjithnjë akrobata
Merren me të shkuara
Si bijat me kunata

Uh mori fisnike
Merre këtë haber
Vellanë ti ma fike
Prejse gjete frajer

Lerma pak në daç
Si s’të vjen keq
Atëherë bëhemi paç
Si krelana me përpeq

Ashtu është kritikë
Ta them unë vepra
Por ajo kohë ka ikë
Erdhi kjo tjetra

Tash s’merrem me ty
Po ta kthej kusurin
S’të shoh dot me sy
As që e zgjidh uçkurin

E ti bjeri ne grusht
Dhe bëji qejf veti
Xhanja s’është ngusht
Bie n’klimaks më veti

Të t’them diç tjetër
Po m’vjen vështirë
Kam partner të vjetër
Lexuesin e mirë

 

 

Koha e mimikrisë krijuese klanore

Mediokri të shmangurit i çon fjalë
Nuk të çmoj sa veten a po më falë
S’kam çka të fal përgjigje të kthej
Afër atij që çmon veten unë s’vlej
Të pabarabrtë n’çmim – s’më njohin si ty
Po ruhem disi lexuesve mos me u ra në sy
Nuk dallon prej tyre as mos baj dert
Speci për specin nuk është i sert
Por nëse tradhton e bëhesh kastravec
T’i nduku të dy veshët more mistrec
Arritin n’letërsi mediokri hej larg
Pozitë të lartë shoqërore – bagël n’varg

Ku mbetën ...

Ku mbetën fjalët e mira
A pe me flejtë
A i pive të sabahit
Kah po i çojmë sot me i kullotë
Që t’i thoshte Uka
Që t’i melodizonte Sadria
Që t’i sajdiste Ujupi

Ku janë fjalët e kqia
Ta hangra bukën
Ta kalla çergën
Ta lashë nën jastak kopilin
Që nuk t’i thotë dhelpna
Që nuk t’i melodizon bukëlza
Që nuk t’i akordon hijena

Ku është heshtja
E kam grua
Më ka jaran
Ja bajmë sabah akshamit
Na e bën akshami
Sabah

 

 

 

Komplet ideal shoqëror

Identitari

A e di o Lutë
Të kam shok
Po ti oj futë
Harrove cok

Po ti kur u linde

Ndrikull kë pate
Qitash a u binde
Je bir Rozafate

Përnjëherë me t’lemë
Te kryet mitin pate
Kryet bashkë të premë
Në vizllimë shpate

Qysh lindëm në shtrat
Ashtu vdesim n’mejdan
Kend s’e kemi më ngat
Se veten o Kapedan

 Gjysmaku

Shok gjysmak
I kafes së çajit
U ngimë dajak
Ia plasëm vajit

Pse më përqafove
Kur më godite grusht
Pse m’u afrove
Kur u gjinda ngusht

Po thuam pra
Thuaj ti çka thua
Të dyve hise na ra
Me u përqafua

Prapë njërën faqe
Ta lë për shuplakë
Sepse vetëm në paqe
Mundemi m’u plakë

 Fërtali

Të plotë e një fërtal
Me mbërri në cak
Po ha boll ngadalë
Por ti frenom pak

A thua kjo ngutja
Çka e ka vrapin
A ndihmon gjë lutja
M’e ngadalsue hapin

Një e katërta barkut
Dy të tretat shpinës
Kot puna e harkut
Në mungesë të shtizës

Ngulja shtizën Theodor
Në makllap abetare
Le të lind Toreador
Prej nënë shqiptares



Fakiri

Lind e ka nëna
Rritë njerka
Rrezitë e ka hëna
Thimthue nepërka

Prej nga shok me ty
Ti Trepçë ai Zveçan
Teleferiku pa sy
Rruga ngricë kallkan

Mu duk si sorrë
Orl kur u afrua
I gjatë si zorrë
Shpirtin fajkua

Por në pakt tash
Unë dhimbë e tija
Qysh tha e lash
Përgjigje kthen magjia

 

Postscriptum

Luta plus Luta
Gjysmaku Fërtali
Fakiri minus tuta
Identitet portali

Katër bëjnë pesë
Zero bëjnë tre
Po i kallëzoj dynjesë
Qe qishtu qe

Edhe dynjaja
Llafos me hak
Lutfi Lepaja
Tepër serioz pak