Pas kryerjes së studimeve, Sabit Alidema për disa vjet ka punuar si mësimdhënës ne vendlindje dhe në shkollën Normale në Ferizaj. Gjithashtu, ka punuar edhe në funkcione të larta shtetrore. Me shkrime lerare ka filluar të merret qe në rini. Pos me letersi është marrë edhe me studime historike dhe publicistike. Njëkohësisht, Sabit Alidema e ka dhënë një kontribut të vleshëm edhe me pjesmarrjen e tij në aksionin për pajtimet e gjaqeve në kohën kur ishte kryetar në komunën e Vitisë.
Tash e disa vjet jeton dhe krijon në Paris.
Librat e botuara:
- Dallëndyshet lëshuan foletë e veta me 1958
- Drama Lata
- Dragonjtë e Anamoravës
- Njeriu me shpirt të blertë
- Meteorë lirie
- Rrënjë e dege
- Bota dhe femra shqiptare
- Film dokumentar Operacioni Shigjeta
- Lufta e Pashtrikut
- Jeta e lene peng
- Palca shkembi
- Pika te kuqe ne histori
- Pergamena e viteve 2015
Poezi nga Sabit Alidema
ZGJATE DORËN E PAJTIMIT
Kufijtë e shtëpisë
Nuk shëmben.
Koha nuk duhet të na vdesë.
Kemi rrënjët tona
Mos e humb
Shpirtin e harrimit
Po zgjate dorën
E pajtimit.
ÇKA LIDH GJUHA
Vetëm gjuha shqipe
E lidh
Lashtësinë
Bukur
Me epokat
Ndërmjet veti.
DY STRATEGË
/Agim Ramadani e Salih Cekaj/
O ne duhet të jemi
të bindur
siç jemi
në përkushtimin
e kësaj lufte
shekullore
Edhe ne
si të gjithë
në çdo cep
të vendit
ta mbushim lirinë
me ardhmëri
Guri në male
fusha e livadhe
bimë
pemë
e lule
të jenë
ushtarë
nën urdhërin
e lirisë
Po marrim
frymë
në dheun e Kosovës
me mushkkëritë
tuaja
në mermer
Me pika te kuqe te gjakut
me keto pika të kuqe
të shkruhet
historia
e brezave
Femije gra
e pleq
me jehonën e lumenjve
e maleve
në gjithë
rruzullit tokësor
amanetin
e tokës martire
ta gdhendim në gur
EPOPEA E DËSHMORËVE
Shpirtërat martirë
nën dritë dielli
e hënë
dhe yll polar
Meteorë lirie
që erdhën
ndriçuan qiellin
e lirisë
dhe ikën
Nga Zvicra
e Gjermania
Italia
Norvegjia
e Franca
hiq më pak
nga Turqia e Siria
e Australia
e një batalon
nga Amerika
RAMIZ CERRNICA
Po ky është
Burri që bashkoi
Të pabashkuarat
E epokës.
Shqiptar
Me plis të bardhë,
Art i thellë i lirisë.
Ekzistencë e sprovuar
E përjetuar
Si simbol qëndrese.
Plaku nga Cernica
I dënuar me burg
Për vendin
Për popullin
Jehon nëpër shekuj
Refreni:
Me Serbinë JO
Me Shqipërinë PO!
Fjalë e gdhendur
Në shkëmbin
E vatanit.
HYSEN TERPEZA
Këtu dhe atje
Ai është gjithkund
Ku e lyp atdheu.
Hysen Terstenaliu
Në Greqi e Turqi
Edhe në gjithë Europën
Kërkon një copë atdhe.
E gjeti
Në zemrat tona
Dhe aty fjeti
Përgjjithmonë.
HIMN MENÇURIE
/Kushtuar Halil Alidemes/
Tungjatjeta, Halil Alidema !
Unë për Ty lëshoj një kushtrim.
Për Ty ngre lapidar,
Shpirti Yt të mbetet pishtar.
Ne dhé drite
Jemi në këtë jetë.
Në përpjekje e në rrezik,
Asnjeherë s’pate frikë.
Në shënjestër të hafijeve,
Në fund u shkove punëve.
Të prangosën e të burgosën,
Deri në grykë të varrosën
Në atdheun tonë të lirë,
Pushoi zemra jote e dlirë.
Të vjelim mençuri,
Nga populli ynë gjeni.
Me rrënjë në Iliri,
Ne bëmë histori .
NË DRITAREN E ARDHMËRISË
Dëshmorit Bafti Haxhiu
Shumë të pastertë
Me ndergjegje t’lartë njerëzore.
Me mend e karakter
Me guxim hapërove
Drejte lirisë atdhetare.
Në Pashtrik
I parë ndër të parët
Shikove nëpër dritaren e ardhmëri
Ku i lamë e ku na mbeten
Veteranet
E luftërave të ardhme?
Epokë e rëndë
E shqipeve
Mbeti prapa krahëve:
APOKALIPSI
Kush i trazon planetët
Gjen frikën
Nga apokalipsi.
Në numrin 21.12.2012.
Tranzicion planetar,
Frymëzues i jetës
Sistem
Në rrugëtimin matematikor
Pa fakte
Më domethënëse
Për zhdukjen e botës
Nga apokalipsi i rremë
Është rrenë klluçe .
FLET MEJDI KORRANI
E kam në zemër Kosovën
Vend i të gjitha
Trojave që u këndoi Homeri.
Më keni e ju kam
Të dashurit e mi.
Jam gjithkund ,
Në çdo cep te Kosoves
Dukagjin,
Sharr,
Llap e Shalë
Karadak,
Koshare e Pashtrik.
Rrugëtojmë bashkë
Amanetin stërgjyshor
Për ta çuar në vend.
NËPËR FLAKË
Nëpër male të larta
Sharr e Karadak
Koshare e Pashtrilk
ulurin dhembja
në flakë
Në Prekaz e Reçak
Llashticë
e Likoshan
Retkoc e në Krushë
dhe Kosovës
anembanë
se tërbimi i kafshës
s’ prante
Fjala pa mbulesë
Mos e shqetëso vetëveten
merri te gjitha
fjale
për
fjale
E PËRGJITHSHMJA
Unë nëna jote
jam banore
e Kosovës
pergjithmonë
Bën me gisht
biro
jane dy rrugë
që vetë duhet gjetë
këndej
apo andej
zgjidh
me mendjen tënde
VETËVETJA
S’bej asgjë
pa arsyetuar
ty dhe
vetëveten
Me kthjelltësi politike
e besnikëri të pathyeshme
do t’këndojnë
për hallet
tona
himne me tupan
Ne do të mbrrijmë
pa destinacione
në domenin e besueshëm
të fjalëve
RINIA NË BOTËN E RE
Askush nuk iu udhëheq
Drejt rrugës së shpresës.
Vendimet i merrni vetë
Në të mirë të jetës.
Mos hyni në lojë
Që s’dini si luhet.
Të sillni harmoninë
Gëzimin dhe paqen
Në shpirtin fisnik,
Që t’iu ndrijë faqen.
Kudo që troket
Në dyert tona
Plot mirësi e shpresë
KOSHARJA E LIRISË
T’i dërgova djemtë në luftë
për liri
disa ranë dëshmorë
si të bienin në gjumë
në gjiun
e tokes sonë
Mbi ta pikat e shiut
u përzien
me pikat e kuqe të gjakut
dhe tani rrjedhin
nëpër të gjithë
lumejt e Kosovës
Kosharja ruan
hapat e fëmijëve në jetë
dhe shkëlqimin
e buzëqeshjes së tyre
në qiellin e lirisë
Në kujtim të Koshares
nënat lotë derdhin
fëmijët krenohen
nuset e ruajnë
si pajen në arkë
NJË GRUSHT DHÈ
Jam andej
kosovar
kurse
tani parisien
Paris
qytet i dritave
ku një grusht dhéu
i Kosovës
peshon
se e gjithë
Kulla e Ajfelit
Paris i revulucionit
metropol boteror i luksit
i artit e novator
parajsë e gjallë mbi tokë
Ky grusht dhé
nga vendlindja ime
më zgjon atë revulucion
të parajsës sime
SHOQES SË DIKURSHME
Bukuroshe
Sy laroshe
E njomë
Në botën e saj.
Shpërndan erë dashurie
Je shoqja e kujtimeve
Me atë vesë
Në qepallë .
Kur flet ti
Heshtin bylbylat.
Hëna rrezaton
Zemrat zbukuron
NANË
Biri im
Nëna ty
Shumë të don.
Të rrita
S’di se si
Me troha
Buke
E me dashuri nëne.
Të vesha
E të mbatha
Me duar
e kërrabza.
Tani m’u rrite
Dole nga duart
Për të kërkuar fatin
Për shumë
Mote.
Mos harro
Mua këtu më ke
Me shaminë e mallit
Mbështjellë
rreth kokës.
TI E UNE
Edhe ti
Edhe unë
Unë edhe
Ti.
Do të jemi
S’ bashku
Kudo që
Shkojmë
.
Jemi një
Fis
I vetëm
Dardan
Kudo që jemi
Në ’Tiranë e Prishtinë
Ballkan, Evropë,
Azi e Amerikë,
Australi e Afrikë
Në mend
E kemi
Gjithmonë
vendin tonë.
Jam ti
Unë ai
Ajo e
Ata e ato.
Kështu i pari
Na ka mësuar
Timin vilajet
Për të mos harruar.
POETET NGA PRISHTINA NË TIRANË
Shtegëtim poetik
Keni forcën e natyrës
E keni zemrën shkëmb
Të gjithë ata që kanë shkruar
Namin ia kanë madhëruar.
Ishte kohë e pakohë
Ndaj kohën mos ndalo.
Njërën me tjetrën
Kurrë mos i mpleks
shkel e shko.
Shpesh me duket vetja
Se jam jetim.
Sa herë jam larg
Nga qytetit im.
Qëndrojnë para vetes
Në qendër të jetës
Në sofrën e dy qyteteve
Si në rreth të shpresës.
E kundroj stilin e jetës
S’bashku sofrën e bukës
E keni forcën e madhe
Të bashkohemi rrugës.
Na kthyet kujtesën.
Na sollët harmoni
Edhe paqen e shpirtit
Dhe sa shumë dashuri.
Ende pa përgjigje
Ka mbetur pyetja ime;
Bota a na do:
Nuk ka as jo as po?
Zjarr me zjarr
Flaka me zjarr
shkon pa tym
flaka kall
nëpër mahallë
Une kërkoj
e ti kërkon
po a jo
drejtësi
e paqe
në kafazin prej ari
Ka edhe te ne
rrëzë Kopilaçës
e Sharrit
e nuk mungon
edhe Karadakut
PA AMANET
Hap sytë Migjen
Shih këto ndërtime.
Në kët botë jallane
Zhytur në mjerime.
Me shumë kulla
E shumë pallate
Sa shumë kulme
E shumë kate.
O Fishtë,Fishta
Unë i krisur besova
Më ka shtyrë kjo tokë
Që tashti nxjerr bishta.
Fishtë,
Faji jo i imi,
As i yti,
S`di burimin.
Çdo gjë tregon
Kohën e vet,
Çdo gjë sjell
Në vendin e vet.
UDHËKRYQI
/I nenes Nife/
Qe një rrugë
plot jetë
Qe një tjetër
me plot mall
që s’ ka jetë
E VERTETA E FSHEHUR
Nëpër shumë katunde
e qytete
ka diçka
që është harruar
Zogjët
që cicërojne
nga dhembja
s alidema
Kush ndryshon boten
Kush është pjesë
e kësaj lëvizjeje
përgjegjësia
mbetet mbi ju
Të bekuarit e mi
S alidema
HIJA E SË VËRTETËS
Gënjeshtar
thuaje
njëherë
të vërtetën
po munde
Për ty
do të jetë
korigjim
final
i padrejtësisë
Po deshe
ta keshë
një biografi
të mirë
Ka ardhur
koha
t’i meremetojmë
gjërat
e shëmtuarI
PESHA E LOTIT TË NËNËS
Punoni gjëra
që nuk prishin
mendjen
- thoshte nëna
Të përjetoni
e ta jetoni
përulur
sofrën
e kësaj toke
nëse doni
të keni një të ardhme
të ndritshme
para vetvetes
Loti i nënës pikon
ujit malet
fushat
mbush përrockat
gërryen dheun
se të keqen
e bajnë
lumejt në det
Me lotin
e nënës shkruhet
historia
e shqiptarit
Ka ardhur
koha
t’i meremetojmë
gjërat
e shëmtuara
BASHKIMI
Shpesh u bashkuan
feja
e kombi
me politikën
se jemi
shqiptar
Bashkuam
tri gjëra
fituam
lirinë
e përhershme128
Kështu u bë
forma rrethore
e tokës
dhe sofres shqiptare
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen