Mittwoch, 19. August 2015

Riza Lahi

(16.10.1950 - 31.12.2013)

Riza Xhevat Lahi ka lindur në Shkodër në 16. 01. 1950. Për 30 vjet ka shërbyer si pilot në Forcat Ajrore, gazetar në shtypin ushtarak, si dhe pranë zyrës së OSBE - së në Tiranë. Përveç çmimeve letrare të fituara në nivele të ndryshme në Konkursin Kombëtar 1994 ka fituar çmimin e parë të letërsisë për fëmijë. Pjesë nga veprat e tij janë botuar në SHBA, Greqi, Rumani, Maqedoni, Kosovë, Iran, dhe së fundi në Indi. Lahi është anëtar i Shoqatës Botërore të Poetëve.
Shkrimtari Riza Lahi ka ndërruar jetë në vitin 2013.

Veprat e botuara

Tregime, përralla për fëmijë:

  • “Legjenda e Zerdelisë”, 1985
  • “Ledia në një natë me hënë”1995
  • “Aventurat e rosës Monda” ( Shqipërim nga E. Bosse) 2001
  • Vëllime me poezi gërshetuar me tregime
  • “Kosova, e fejuara ime”,1994
  • “Drenica, qeleshja kosovare”, 1998
  • “Trëndafilë”1996
  • “Trëndafila nga Tirana”2009
  • “Hannibal Antes Portas” – poems and stories in English and 8 other languages – Tirana, 2011

Tregime

  • “Ëngjëjt me krahë duralumini”,2000
  • ”Fluturime mbi qilimin persian”1998
  • “Nën hënën e Ulqinit”,2001
  • “Ylli që sheh mbi sheshin “Skënderbej”2001

Romane

  • “Të shtunën në mesnatë në një yll”, 1997 – roman për fëmijë
  • “Vorri I Ashikut”, në katër volume - 2005
  • “Serenatë korçare në Nju Jork” 2009


Poezi nga Riza Lahi

MOJ NËNË

Moj nënë, shpesh më thua: “Po, lëri tash vjershat
Po lodhesh, dëshpërohesh, s’tu botua asgjë!”
Po, prap rri me mua dhe me llampen e ndezur
Tek grindem me vete gjer më dymbëdhjetë a më një

Kur nxitoj për shkallësh drejt marrshimeve të gjata
Lehtë – lehtë , si mbaron tëra punët e shtëpisë
I mbledh fletët e mia të shkruara e të bardha
Dhe lehtë i ujdisë  tek syndyku i nusërisë

1971, Shkodër



PEISAZH NËN KALANË E SHKODRËS


Rrjedh Buna, rrjedh ëmbël, rrjedh  shtruar, menduar
Drejt gjoksit të leshtë të Drinit të rrëmbyer...
Një vajzë me buzën e lehtë të Mona Lizës
Nga libri i saj një faqe ka kthyer

Pulëbardhat i sillen përqark dhe asaj
Dhe Bunës, që plagë po më çelin pa faj...
Dhe Bunës... Ky Drini për beli përfshin
Stolirat dhe ojnat vajërore të saj.

Si plagë trëndafilash këto buzë buzë Bunës...
Ç’lexojnë mbi libër këto vetulla si shtiza?
Mes lotëve të shelgut i heshtur rri unë
Mes lotëve të shelgut buzëqesh Mona Liza.

Po, kush do t’i puthë pa i vrarë ato buzë
Fare lehtë...sa një fllad...jo si Drini lugat
Por ...vajza me dorë thërret djalin e saj
Dhe Buna shkujdesur po shkon për në shtrat.

Këto plagë, pse m’i çelën dhe vajza dhe Buna
Pyes vete dhe buzën kafshoj gjer në asht...
Pulëbardha krahëbardha fluturojnë drejt bedenave
Zemërbardha kridhen në qiellin e  lashtë...

1980


ÇFAR MË KA MBETUR NGA SHKODRA IME


Të vetmet që më mbetën nga Shkodra ime
Janë këto këngë
Këto shkodranet e mia të gjalla,
       të bukura dhe që ecin duke spërdedhur belin
Si një grup biblilash pylli.
Këto këngë
      që vijnë që nga blirët e gjimnazit,
      piaca, vështrimet e ngulura te një dritare
      dhe më rrëmbejnë nga kthina ime ku shkruaj....

Nisem për Shkodër.

Askush nga këta djem nuk e di se kam qënë dikur si ata
Se e kam dashuruar para tyre  ”Motrën Tone”;
Para tyre si i çmëndur
Kam ndënjur me orë të tëra pa u ngirë para saj
Ata flasin për sex ndërsa
Para tyre shkojnë vajza gjysëm të çveshura
Ata se dijnë se i gjallë në botë
       nuk kisha ardhur këta çaste nëpër Shkodër
Po të mos më rrëmbenin këto këngë
Që rinia ka nisur t’I harrojë
Të harrojë edhe Motrën
Që unë e kundroja me orë të tëra
Megjithse ajo ishte e mbuluar
Po plot zjarr
Si shkodra ime
E cila nuk e di
Përse më rri kaq larg

Dhe këto lotë që vijnë qënga rinia ime.

28 tetor 2010



NËNA IME

Të lutem
Rro edhe pak
Se ndryshe
Sa herë të shfaqem
Te ura e Bahçallëkut
Ajo do të tronditet shumë

Unë do të përkulem mbi ujrat e Drinit të shpërlaj lotët

Rozafa
Do të më shikojë akoma më shumë me dhimbje

Ajo është mësuar të më shikojë duke qeshur
Duke kënduar mbu urë
Duke llustruar këpucët, duke fshirë pluhurin, duke u krehur
Para se të hyj në qytet

Rro edhe pak nëna ime
Që unë të jem ende djalë shtëpie përmbi këtë urë
Jo mysafir i largët

I largët dhe i përlotur.

Shkodër -  Tiranë, 20 - 21 mars 2010



DASHNORI  I PERANDORESHËS
 

Ua, sa pyll pafund i mrekullueshëm
Me kurorat si kodrina prej kaçurrelash të blerta

Si dashnor  për të cilin bëjnë një kompromis të heshtur dhe të prerë
Bota ajrore
Dhe bota e ujrave.

Para pak muajsh   dielli
më kot i dërgonte poezi dashurie
mes rrezeve
qënga kangjellat me dry të reve të shiut.

Para pak muajsh ka qënë në perandorinë e ujrave
në shoqerinë e cironkave, mëlyshëve, gjucave, krapuliqëve, bretkockave
mes të fshehtave,
intimiteteve,
kërcënimeve,
premtimeve,
thithjeve,
puthjeve,
epsheve
të perandoreshës  së ujrave
perandoreshës që  e mbante ditë e natë shtërnguar mes kofshëve...

Sa puhizë e ëmbël ajore
nën këtë blerinë pyllnajore!
Gardalina -  cicërojnë papushim
Dallandyshe - koloviten dhe këndojnë
Lejlekë si kajmaklie
sipër ... nëpër
kaçurrelat e dëndur  si t’ia ketë dhruar ndonjë oaz nga orienti;
flutura...fluturaaaaa...fluturafluturaflutura....sidomos flutura të kaltra
si dhurata mëngjesore nga qielli i këtij agimi

Por do  te vijë perandoresha  sërish!

Do të vijë me taborret e reve të zeza
me tamtamet e luftës së bubullimave
e etur për dashuri
do  vijë perandoresha  e ujrave
për ta futur në kështjellën e saj këtë pyllnajë
për ta shtërnguar fort
mes krahëve të saj
mes gjirit të saj
mes kofshëve të saj
rretheqark duke u sjellur si eunukë
cironkat, mëlyshët, gjucat, krapuliqët, bretkockat

dielli do të struket pas reve duke i shkruar poezi dashurie papushim
lejlekët, dallandyshet do të  kenë ikur përtej….

Përmbi  këto kurorëza
duke prekur me pendë ujrat
do të sillet plot guxim
zogu me i shëmtuar i dheut
dhe më besniku

trumbcaku....

Tiranë, 30 korrik 2010  - liqeni artificial, shtëpi



QENTË  E  RRUGËS

Sa më vëjn keq për qentë e rrugës
Janë më shumë se sa duhet të edukuar
Ta lirojnë rrugën si njerëz
Të shikojnë me sy fëmije
Nuk lehin kurr
I ka edukuar e njëjta dorë
- rruga tmerrësisht jo livadhore e kryeqytetit.

Ata iu qahen me sy, me të lutur
Qenëve që shëtitin me qafën me zinxhirë
Që e kanë një strehë dhe ushqim
Por dhe n jë oborr për të lehur

1 – 2 shtator 2010 , ora 05 e mëngjesit,
ndërsa këndon hoxha jacinë e syfyrit, Shkodër



REJA ISLANDEZE 

DHE UJRAT NË SHKODËR

Qielli i botës
Kërcënuar ngado prej resë
Që nxorën nga dhimbja e tmerrëshmë dherat
Atje
Por ujrat e Shkodërs sime janë zbukuruar
Nga sytë e kulluar të pranverës

A thua i dhimbset Shkodra  kësaj pjelle të egër të nëntokës?
Apo ka rënë në dashuri
Në një dashuri platonikë
Siç bijnë përbindëshat?



PILOTËT E VJETËR

Hodhën nga një grusht dhe në varrrin e hapur
ku qanin të gjithë.

Iu afruan të heshtur tavolinës së mortit.
U ulën
Pikëlluan ca
Pinë dhe nga pakëz raki
Dhe bënë shaka.

Kishin luajtur me vdekjen tër jetën.

Unë ua njoh të gjithëve:
Mëritë,
Djallëzitë,
Modestitë,
Egoizmin,
Pisllëqet,
Furinë,
Plogështinë
Fuqinë
Dobsinë
Të qeshurat
Lotët

Që të gjithë këta
E patën një të dashur
Që i treguan gjithëçka
Që i falën gjithëçka
Që i qeshën gjithëmonë
Që nuk e tradhëtuan kurr...
Hapsirën mbi atdhe.

Veli Veliu

     Veli Veliu u lind më 25 maj 1958 në fshatin Muhovc, komuna e Bujanocit.    Shkollën fillore dhe të mesmen i ka kryer në vendlindje, ndërsa Fakultetin Filozofik, dega Gjuhë dhe Letërsi Shqipe, në Universitetin e Prishtinës. Një vit punoi arsimtar i gjuhës shqipe në shkollën fillore „Migjeni” në vendlindje. Ndërmjet viteve 1985-2002, qe gazetar dhe redaktor në gazetën e përditshme “Rilindja”. Pastaj punoi në Bibliotekën Ndërkombëtare „Hivzi Sylejmani” dhe në Qendrën Kulturore të Fëmijëve. Nga viti 2009 është lektor në Kuvendin e Republikës së Kosovës. Ishte kryeredaktor i revistave për të rritur informative letrare “Mileniumi”, “Oaza”, “Margaritari” (për fëmijë), dhe tani kryeredaktor i revistës “Syri ynë”, në Prishtinë.
     Shkruan për fëmijë e për të rritur: poezi, poema, tregime, romane, drama, ese dhe kritikë letrare. Për krijimtarinë e tij kanë shkruar kritikët: Prof. dr. Shyqri Galica, Ramadan Musliu, Abdullah Konushevci, Jakup Ceraja, Jonuz Fetahaj,  prof. dr.Agim Deva, Ragip Sylaj, Selim Krasniqi, Baki Ymeri, Sylë Osmanaj, Riza Graiçevci dhe Naim Maqedonci, ndërsa, nga studiuesit e huaj: Monika Mureshan dhe Marias Qelaru, kritikë rumunë!
     Veli Veliu jeton në Prishtinë dhe është anëtar i Lidhjes së Shkrimtarëve të Kosovës. 


Veprat letrare:

  • “Zogj merrmëni me vete” poezi, për fëmijë,
  • “Nën strehën e yjeve”, poemë për të rinj,
  • “Ditari i Zana Frangut”, prozë në formë ditari,
  • “Rrugët nuk ndalen”, poezi për fëmijë, në botim të Shtëpisë Botuese “Rilindja”,
  • “Rruga e rrezeve”, poemë për të rinj,
  • “Shqiponja”, poezi për fëmijë,
  • “Shtatë përralla”, poezi për fëmijë,”
  • "Vite të stuhishme”, triptik - poetik, 
  • “Besa e Konstandinit”, poezi për të rinj,
  • “Zogu i yjeve”, poemë për të rinj,
  • “Orët e pagjumësisë”, poezi për të rinj,
  • “Ama e Drinit të Bardhë”, poezi për të rinj,
  • ”Fundi i perandorisë së vogël”, poezi satirike për të rritur,
  • “Me Zotin e tokës”, poezi për të rritur, 
  • “Princi i këngës shqipe”, poemë për të rinj,
  • “1981” , (poemë për të rinj),
  • “Poema për Bujanocin”, për të rinj,
  • “Panteoni i Parnasit”, poezi për të rinj,
  • “Djepi i shqipes”, tregime për të rinj,
  • “Shpirti i dritës hyjnore”, përkthyer dhe botuar në gjuhën rumune,
  • “Sufletul Luminii Divine”.
  • “Vigan Epoke”, është poemë për të rinj kushtuar komandantit legjendar, Adem Jasharit,
  • “Në jugun e mallit tonë”, poemë për të rinj,
  • “Nën qiellin e tokës së ndarë”, sonete për të rritur,
  • “Katër kurora sonetike”, për fëmijë!
  • “Me buzëqeshjen e një Agimi”, tingëllima për të rritur.
  • “Shkolla e natës”, dramë për fëmijë
  • “Fatbardha”, dramë për fëmijë
  • “Dita e mësuesit”, dramë për fëmijë
  • “Bariu i vogël”, dramë për fëmijë
  • “Dryni i gojës”, dramë për fëmijë
  • “Lulja e lirisë”, dramë për fëmijë
  • “Maratoni”, dramë për fëmijë
  • “E bukura dhe shtatë mjeshtrit”, dramë për të rritur
  • “Xhaxhi Enver”, dramë për të rritur
  • “Frika nga ferri” dramë për të rritur
  • “Nata e tmerrit”, dramë për të rritur
  • “Në plazhin e madh të Ulqinit”, dramë për të rritur
  • ”Koka e shtrenjtë e majorit”, roman për të rritur,
  • “Gruaja e drejtorit”, roman për të rritur dhe
  • “Miku i panjohur” roman për të rritur.


Poezi nga Veli veliu


MË E BUKURA

Të gjitha femrat
Janë të bukura!
Më e bukura e të bukurave
- E dashura ime!

Me pamjen e shëmtuar
Janë vetëm shtrigat,
Që i helmojnë gjithnjë
Shpirtrat e pafat!

    
  
 DASHURIA

Përherë dëshirojmë të na befasojë me diçka,
Kur na qaset përmallshëm bota është e jona!
Fryma e saj e ngrohtë ndez zjarre të mëdha,
Thellë nëpër damarë, a mbyllet prore jehona!?

Nga udhët e gjata sa herë kthehemi të heshtur,
Diçka të panjohur në pritjen e re zbuluam!
Mes buzëve të etura trëndafili i posa çelur,
Dridhemi dhe vetëm qetësi të thellë du



HAKMARRJE E EGËR

Përtej tokës së heshtur
Deti i trazuar i fjalëve!
Palca e guri e ndezur
Nga goditjet e valëve!

Valët e hakmarrjes së egër
i hapin plagët më të thella!
Inati, që nga koha e  vjetër,
Ta kujtojnë jetën në shpella!

Përtej vatrës së shuar
Mallkimi të ndjek pas!
Me dhëmbët e shtrënguar
Tepër i rreptë një vrasës!

Pushoi kënga vendçe,
Tingulli i fundit u shua!
Për zjarrin e një etje
Nuk mjafton një krua!



 KATEDRALJA E PRISHTINËS

Fytyrat tona engjëllore të qeshura më në fund,
Ëndrra shekullore lëshon shtat për çdo ditë!
Në gjirin e tokës Nënë gërmohet gjithkund
mbi errësirën e mureve antike të hidhet dritë!

Me Nënën Terezë Kosova lulen e ballit lart,
Udhët e sheshet e lirisë mbushen me përmendore!
Gjergji i Gjon Kastriotit mbi kalë me shpatë,
Tokën e gjakut e lidhi me mbretërinë qiellore!

Me Katedralen Prishtina shumë më e bukur,
Shenjat e shenjta të gdhendura në lisa e në gurë,
Deri në kohën tonë janë ruajtur pa u zhdukur!
Nga dora e huaj s’ do të rrënohen më kurrë!

  

DRENUSHË E DRENICËS

Natë e ferrit, e lodhur i mbyll ngadalë sytë,
Unë u ula te koka jote -roje besnike drite!
Të ndiej si marrin frymë thellë mushkëritë,
Drenushë e Drenicës e përndjekur nëpër vite!



FAQEZIU

Grykës i pashpirt. I nxiste sherret,
Për së gjalli i hëngri të tjerët!
Prapa shpine gjithnjë foli,
Me ferra e mbyllte çdo shteg!
As vetvetja nuk i doli
Derisa e bëri dheun breg!

Në udhën e pikëllimit,
Skaj lagje së mjerimit
Një nga një u shpërndan natën
Të mërdhirë së ftohti!
Mbuloi balta baltën,
Asnjë pikë loti!



 RINI E PLEQËRISË

Trotuarit duke ecur ngadalë,
M’ u shkurtuan këmbët, nisi vallëzimi!
Toka u dridh përnjëherë, vallë?
Rruga e madhe pa shenja shqetësimi!

Dridhja ndodhi brenda meje,
Në shpirt u shthur çerdhja e qetësisë!
Një shigjetë më goditi në heshtje
Në pragun rinor të pleqërisë!

Mexhid Mehmeti

      Mexhid (Abedin) Mehmeti u lind më 11 qer­shor të vitit 1948 në Zhu­ni­cë të Preshevës. Filloren dhe gjimnazin i kreu në Pre­she­vë, kurse Fakul­te­tin Filozofik, degën e gju­hës dhe letërsisë shqipe, në Universitetin e Koso­vës në Prishtinë.
Ishte profesor i gjuhës dhe letërsisë shq­ipe në Qendrën arsimore "Skën­derbeu" në Preshevë. Pu­noi përkthyes e gazetar në "Flaka e vëllazë­ri­mit" në Shkup. Ndërkaq, nga viti 1985 e deri në përfundim të luftës së fun­dit në Kosovë, punoi ga­zetar dhe redak­tor i kulturës në "Rilindja" - "Bu­jku".
     Është prezantuar në disa antologji po­e­tike, në mesin e të cilave edhe në "Poets for world peace" të Akademisë Botërore të Paqes "Stefan Gil" të Ka­na­dës, pastaj në disa tekste universitare, leksikone, albume, boti­me kri­tike etj., në shqip, anglisht, gjer­ma­ni­sht, rumunisht, boshnjakisht, kinezisht, mo­n­­go­lisht e gjuhë të tjera.
     Në dy mandate ishte anëtar i kryesisë së Lidhjes së Shkrimtarëve të Ko­so­vës, ku ish­te i anga­zhuar në shumë aktivitete, për­fshirë këtu edhe juri­të, komisionet e shumta etj.
     Është fitues i disa çmimeve në poezi, kurse më 2006, për romanin "Shta­të ditë pas vdekjes", mori çmimin "Hivzi Sulejma­ni", të cilin LSHK e nda­në për veprën më të mirë të vitit të botuar në prozë.
     Që nga paslufta jeton dhe vepron në Prish­tinë, përkatësisht në Fushë - Kosovë. 



Veprat e botua:     

Poezi

"Klithje e përmallim", 1977
"Frymëmarrje", 1984
"Peizazh i ngrirë", 1994
"Rikthim dhembjeje", 1998
"Pikë në zemër", 2005
"Përtej harrimit", 2008

            
Poema
"Presheva", 1998

"Pallati me yje", 2006 (poemë për fëmijë)

 
Tregime

  • "Lumja", 1982
  • "Puthja vrastare", 2003
 
Novela

  • "Hija e korbit", 2005
  • "Zgafella e hutinit", 2005

Romane
  • "Shtatë ditë pas vdekjes", 2006
  • "Furtuna", 2007
  • "Lëmë derrash", 2010
  • "Ishulli i vdekjes", 2012
  • "Tuna", 2012
  • "Kalvari", 2012

Romane për fëmijë
  • "Çamarrokët I",2015
  • "Çamarrokët II"2015
  • "Çamarrokët III"2015

 Drama

  • "Zibardhët", 1998
  • "Monstrumiada", 1998
  • "Ëndërroj për një ditë", 1998
  • "Vdekje e hijshme", 1998

 
Publicistikë

  • "Njeriu që rrezonte mirësi", 2010 (epa­­­­bo­­tuar)

Në gjuhë të tjera
  • "Poezi të zgjedhura", kinezisht, 2010
  • "Gatanje" (Fall), boshnjakisht - ang­li­sht, 2012
  • "Naopta lunga" (Natë e gjatë), ruma­nisht, 20­12
  • "Anatomia del dolore" (Anatomia e dhe­m­b­jes), italisht, 2013


Poezi nga Mexhid Mehmeti 


MBETËRESHA IME MUZË
 
            mbretë­re­sha ime muzë
            pati dëshirë të marrë
            të më shndë­­rro­jë
            në luftëtar sozish e kafkash
            më donte të tillë po­et
 
            në tokën kafkiane
            këtë mund ta kenë dëshiruar
            shumë­­kush
            por tashmë nuk gjen­deshin
            kafka të tilla dashurish
 
            mun­gonin gozhdëta­rët
            të kalëronin harbu­eshëm
            qiellit me qerre di­elli
           
            tashmë
            të ardhurit po villnin
            po seksonin pabesisht
            veshur me këmishë qash­­tërore
 
            po më goditnin fort
            me ve­të­ti­ma sëpatash
            të ma fshinin nga kujtesa
            mollën e kuqe
 
            më rrihnin pamëshirshëm
            t'më shndë­rronin në moshtër
            që kullot fush­tirave të mortit
            ndaj pa asnjë hezitim
            këmbeva shpa­­tën me penë
            dhe përjetova
            ekstazë (ri)n­gjalljeje
 
            tashti
            ngjallem pas çdo fjale
            pas çdo var­gu
            pas çdo rime besoj
           
            tashti
            me fyellin tim kan­gjelor
            me pasionin e lulimtë
            pas atij (ri)zgjimi biblik
            shumëkujt do t'ia prishi
            gju­min shekullor
           
            nga sot e tutje
            këmisha e bar­dhë në trupin tim
            nuk do të jetë e bardhë
            as dita e zgji­mit
            nuk do të jetë
            dita e gjykimit
            ndaj
            mos më fajsoni
            kur t'më gro­posni
            atje ku "rrojnë" të vdekurit
            në vend­­gjue­titë e për­hershme
            të qetësisë hesh­take
           
            o zot
            do të më m­u­n­gojë shumë
            vetëm mbre­të­resha ime muzë
 
            2012
 
 
            VARGJET QË S'I SHKROVA
           
            m'kanë zënë ngushtë
            vargjet që s'i shkrova kurrë
            m'akuzojnë (pa)drejtësisht
            përse (nuk) shkrova
            (më) shumë për dashurinë
            për dashuritë
            dashuriçkat
 
            m'kanë zënë ngushtë
            vargjet që nuk i shkrova
            më pyesin (jo)qëllimisht
            ku ndodhen tash
            ish të dashurat e mia
 
            m'kanë zënë ngushtë
            vargjet që s'i shkrova kurrë
            parakalojnë para meje
            si në rreth vallëzimi
            e ma mbajnë gojën mbyllur
            t'mos e them përgjigjen
 
            më kanë zënë ngushtë
            vargjet që s'arrita t'i shkruaj
            duan të shndërrohen në yje
            ndoshta
            për t'u parë më mirë
            kujtimeve të brishta
 
            m'kanë zënë ngushtë vargjet
            që s'munda t'i shkruaj dot
            m'akuzojnë (pa)drejtësisht
            në këtë moshë të pa moshë
            sepse e tepërt është tash
            letra e bardhë -
            e kotë joshja e saj
 
            m'kanë zënë ngushtë
            vjershat që s'arrita t'i shkruaj
            janë shndërruar n'ofshamë
            të gjitha
            tok me të gjitha
            ish të dashurat e mia
            të cilave s'ka kush ua shkrinë
            as me hukamë
            lotin e gurëzuar n'qepallë
            2013
           
 
            NDJEHEM MBRET
           
            kam vuajtur shumë
            nga smundëri
            e merakut të përtejmë
            nd­o­­­në­­se
            me këmbanë ringjalljeje
            më gufmoi ylli i fatit
 
            anedon kam rrojtur
            si vetmitar
            i bregut të nostalgjisë
            këtu në konti­nen­­tin më­më­lin­dës
            me mollën e kuqe në zemër
 
            edhe sot
            si ngahera
            rroj ve­tëm në askundëri
            të botës imagjinare
            përplot errë­si­rë
           
            megjithëse jam ndjerë mbret
            përherë
            se­pse
            gjatë gjithë kohës
                        gjithjetësia
            si mister i të lashtit gulm
            dhe dashuria bukurillahtare
            ma cungonin
            mëmëdheun fatpadalë
            duke ngujuar
            legjendën tragjike
            të të zezës hijeshi
            të mortit
 
            2012
 
 
            TESTAMENT
 
            nëse vdes nesër
            për mua
            mos thuani asgjë
            as mos i përlotni sytë
            por heshtni
            heshtni më tepër se një minutë
           
            sa isha gjallë
            një minutë hesh­tjet
            më patën ardhur maje hunde
           
            tash së vdekuri
            më shfletoni faqe për faqe
            nga­dalë e qetë
            gëzueshëm
           
            a nuk është thënë
            sa e sa herë
            jeta shkru­an romane
           
            vetëm këtë herë
            më besoni në fjalë dhe...
            nëse e takoni të dashurën time
            i thuani se
            nuk është bërë kijameti
            në shkretëtirë
            ende mbre­të­ron
            vapa përcëlluese
            kurse në polin e veriut
            bukuria vrastare
            e bardhë e ftohtë
            t'i verbon sytë
            n'damarë ta ngrinë gjakun 
                       
            kur të vdes
            mos më vishni
            si babain tim
            me kostum solemn
            mos më vëni kolla­re
            si lak ekzekutimi n'qafë
            as këpucë të reja
            mos më mbathni
            atje ku do të më shpijeni
            nuk ka kush t'më thotë
            i shkefsh me t'shëndoshë
             
            në varrimin tim
            nuk dua askush të mbajë fjalim
            për të fituar poen politik
            në varrimin tim
            nuk dua as hoxhë
            as pop
            as prift
            parajsën duhet ta kem merituar
            pa ndihmën e tyre
           
            ju të mirët
            sypërloturit e mi
            më shpjeni në varr
            të nyndë
            mbuluar me libra e fletore
            vendet më intime
 
            ose më mbështillni
            me letrën e shkruar me jetë            
            nuk më duhen sarkofag
            tabut a qefin
            atje ku krim­bat
            do ta bëjnë punën
            pa e pyetur askë
 
            nesër nëse vdes
            më varrosni so­lemnisht.
            me këngë vaji në buzë
 
            në për­jetësi më përcillni
            dhembshëm
            ashtu siç e përcolla dikur
            tek tjetri
            të dashurën time
            vdekur për së gjalli
            2013
 
 
            SERIOZISHT
 
            a të kujtohet
            si m'pate thënë
            ditën e fundit
            që bëmë dashuri
 
            seriozisht
            m'pate thënë
            se jam tepër skeptik
            dhe tepër egoist
            kurse ty të duhej
            një person normal
            që nuk rron
            mes botëve imagjinare
                       
            je i sëmurë
            tapë i dehur
            ndoshta edhe i droguar
            më pate thënë
            me gjithë mend
 
            seriozisht
            m'pate thënë 
            se nuk e pëlqeje
            muzikën që dëgjoja
            as vallet që vallëzoja
            as filmat që shikoja
            madje as librat që lexoja
 
            janë ngarkesë shpirtërore
            nuk kanë lidhje as me art
            më pate thënë
            dhe vazhdimisht
            më shaje
            e më kërcënoheshe
            me fjalët
            idioti im
            mos
            mos ma prek prapanicën
            mos më kafsho
            mos i fut hundët kudo
            as gishtat
            mos
            mos    
            mos
 
            sa herë
            duhet ta përsëris këtë  
            më thoshe
            teksa bënim dashuri
            si të çmendur
            përsëri
            e përsëri
            e përsëri
 
            2013
 
 
            DITËN QË MË LAGU SHIU
 
            ditën që më lagu shiu
            librin tënd
            e kisha me vete
            në xhepin pranë zemrës
            e ruaja me xhelozi
 
            shiu nuk na kurseu
            as mua as emrin tënd
            të shënuar në kopertinë
 
            isha ndjerë keq
            jo për veten e qullur
            sa për librin
            që e pësoi
            nga pakujdesia ime
 
            njëjtë isha ndjerë
            edhe kur i lexoja
            poezitë tua
            në librin e lagur
 
            isha tepër i pikëlluar
            gjatë tërë kohës
            sa tereshim me librin
            pranë oxhakut
            që ma ndizte zemrën flakë
 
            drita magjike e zjarrit
            përflaku ndjenjat 
            dhe dashurinë time
            duke e praruar me ar
 
            2014
 
 
            NË TY SHOH 
        TË GJITHA GRATË QË I DESHA
 
            të gjitha gratë
            që i pëlqeva dikur
            tash i shoh në ty
 
            të gjitha gratë
            ama të gjitha
            edhe ato
            që nuk kam gu­xu­ar
            t'ju flas
            edhe ato
            që nuk kam guxuar
            t'ju buzëqesh
 
            sepse në ty
            gjendet krejt ajo
            që kam parashikuar -
            jeta që dikur e kam men­duar
 
            tash më thuaj
            si duhet të veproj
            çfarë duhet të bëj
            që t'më besosh
            për atë që po ta them
 
            ndoshta mjafton
            të të shtrëngoj me du­ar
            të të puth me buzë
            të të shikoj me sy
            apo vetëm të t'i dëgjoj fjalët
            që do të m'i thuash
            pas kaq kohësh memecërie
 
            më trego
            çka duhet të të them tjetër
            që t'më besosh
            se në ty gjenden
            të gjitha ish gratë e mia
            të gjitha gratë që i desha -
            dëshirova
            sepse tash
            je vetëm ti e dashur
            e në ty ato
            të gjitha
 
            2013

_________
Marrë nga sa-kra.ch