1. RUGOVES KUR HYNA PËRPJETË...
U ngjita Rugoves mbi samarin e maleve,
mahnitja ime, magjikja, nji jetë,
gryka dhe shpella,
blerimi me kampe, mbi kampe stane,
lumi, që bjeshket, me gishta, i mjel..
Baçicat e tundnin tamlin në nadje,
muqenica e amel, tlyni i kthjelltë,
blegerime, trokaçë,
kumona , ushtima në livadhe,
qentë e lidhun hanin rranjtë e ahut,
se ujqnit, duket kishin ujkend..
Te shtegu i vilave e staneve radhazi,
i zoti i konakut, rugovas na pret,
-Mirë se erdhet o miq në keto male,
si n`shpinë tande, kuvend e hyzmet,
a ta pjek, qe, n`dekik nji kafe,
baca kapuçin si bora, mbi vetull,
retë lidhun n`krye si kurkush mbi dhe..
Heu, ketu kanka shqiptari,
Ai, pra i Pari,
me zemren kuvendova,
e gjeta Atdheun, e gjeta Temoçmin me rranjë, opet!
2. NË ZEMËR TE PEJES KUR TROKITA
E bukura Peja,
hyjnesha në krevet alpesh,
Ku kambet i dathin Bjeshket e Nemuna,
në ujnat kristal shputat dhe gishtat lahen,
mik na zuni nata.
Shitoret e vjetra me petkun e ri,
Gjallnimi i shpirtit Pejan,
E bleva, qebesa, një çifteli,
dhe me Benin, tim djalë, nga nji plis të bardhë..
Te hurbim kulloshter dheu rreth visareve,
Marrim musht shpirti tokes amë,
Një birrë peje dhe ushqimi sipas të parëve,
Mikpritja, dashuria, gandi dhe malli,
E fjala tingllim shqipes, heu, sa ban!
Kujtimi, nderi, fisnikeria,
Jo, kurrë nuk blihen me para,
Mbesa ime Iljana, ardhur prej Athine,
Lyp gjurmet e rranjet, e pjeses , ku i ka,
Prej Malsisë së Gjakoves, sot gjezdisim konaket,
Peja , miresearedhet,
Mes gushtit, na tha!
3. KU MRIZON NJAJO BUZË E BUKUR
Ku mrizon njajo buzë e bukur,
njomëza, trandafil mbi rreshpe,
po lyp bjeshkës t`ia gjej fundin,
ah ta freskoj pakez muzen,
muzen time si cop eshke..
Ku mrizon njajo buzë e bukur,
an` më anë dua ta shkel botën,
veç nji grimë , në natë pa hanë,
ta hurb, dredhzën,
dredhzen edhe tamel boren..
Ku mrizon njajo buzë e bukur,
hej, kuku, si po më vlo shpirti,
t`bahna blet, a mos dhe flutur,
ta rrok thekshem,
thekshem t`ia ngjis për mjedisi!!!
4. UNË E DUA DASHIN KRESHNIK
Sa për zemer unë kam,
e kam vella e kam dhe mik,
ky ogiç thirrun në emer,
m`i prinë deleve si kreshnik!
Unë e dua ket` kreshnik,
që në shekuj ruan zakonin,
prijs i par`, pa dert as frigë,
që e tund randshem kumonën.
Ata brina dredh me grremça,
si kunora e nji mbreti,
sa deshir, sa m`i qas ëndja,
çobani në shpirt më mbeti!
Ah, ta lumsha o fisnik,
kryenalti bjeshkes epër,
kohnat venë e vijnë me vrik,
por si ty nuk ka nji tjetër!
5. VALBONËN E PIVA
U ngjita të përpjetes,
në kreshtat e thepta,
ku rrojnë mbretnore veç dhitë e egra,
piva ujë bore,
mbi ahishte mbeta,
lypa kujtimet, rrgallnajes s`i gjeta,
i kish marrë Valbona,
gjirit dhe në xhepa,
u drodha trishtimit , teposhtes u ktheva,
me një trastë frymezimi,
Myzeqesë ku mbeta..
Valbonen e piva..i dehun ,
E dehun edhe jeta,
arsyja e mos gjendjes me ngul zemren te reja!
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen