Tërë jetën deri sa doli në pension ka punuar në punë të ndryshme të zakonshme, sepse talenti dhe aftësitë e tij mbetën të pavlerësuara nga strukturat drejtuese të ish diktaturës komuniste. Fatos M. Rrapaj, që kur ishte nxënës në shkollën e fshatit, në periudhën kur ishte partizan e më vonë, gjatë tërë jetës, iu përkushtua me mish e me shpirt mbledhjes së vlerave folklorike, onomastike e etnografike të të gjithë trojeve shqiptare, sidomos atyre të Çamërisë. Ka botuar disa libra, por të njohur në qarqet akademike e elitat shoqërore e artistiko-letrare shqiptare, e bëri vëllimi me rreth 800 faqe “Këngë popullore të Çamërisë”, i botuar nga Akademia e Shkencave të Shqipërisë në vitin 1983, me recensën dhe parathënien e shkrimtarit Ismail Kadare.
Ka bashkëpunuar me shumë nga organet letrare shqiptare për botimin e shkrimeve të tij, veçanërisht me revistën “Krahu i shqiponjës” si dhe gazetat “Drita”, “Kosova” e “Çamëria”. Është anëtar i Lidhjes së Shkrimtarëve dhe Artistëve të Shqipërisë (LSHA). Pjesa më e madhe e veprës së tij ka mbetur në dorëshkrim si: “Proza popullore e Çamërisë”, me rreth 3000 faqe, “Fjalori onomastik i Epirit në zhvillime”, Këngë e prozë popullore” nga Kosova, Mirëdita, Kruja, Kosturi e Follorina, “Doke e zakone nga Çamëria”, “Fjalë të urta nga Korça e Dibra”, Anekdota popullore” në pesë vëllime etj., etj.
Titujt e veprave
- “Te Sheshi i Flamurit”, me këngë popullore labe, Tiranë, 1972
- “Këngë popullore të Çamërisë”, Tiranë, 1983
- “Këngë popullore të Labërisë”, Tiranë, 1991
- “Rënkimet e Çamërisë”, tregime pellazgo-ilire e këngë çame, Tiranë, 1995
- “Fjalori onomastik i Epirit” I, Tiranë, 1995
- “Këngë popullore të ndaluara”, Tiranë, 1996
Nga WIKIPEDIA
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen