Cikël poetik nga Qemajl Juniku

Qemajl Juniku

JEHONË ZHGËNJIMI

Ky tik tak sonte
Zemrës së mallit
Më bënë më të vjetër
Se dashuritë e mia të vjetruara

Mendimet më kalamenden
Dallgëve të monotonisë
Kujtesës së zhgënjimeve

Në cilën shkallë dështuese arrita
Për tu ngjitur litarit të shpresave
Urave të rrënuara të kaloj

Çudi
Kaq shumë e urrej atë që dashurova
Kaq shumë e dua atë që e urreja

Ec mbi skeletet e dashurive të mia
Qullë jam bërë nga ky shi mallkimi
Ankth
E jehonë zhgënjimi



JETA MASKENBALL DJAJSH

Valëvitëm me kokëdhembjet
Djajtë zgërdhihen rreth meje e vallëzojnë
Unë palaço i kohës

Ndërtojë lapidarin e drejtësisë
Maskat me rrotullohen për rreth
Krismat vrastare ushtojnë

Valëvitëm në prush të jetës së kallur
Lugetërit vallëzojnë rreth meje
Arenë trathëtie është jeta than
Mos kuko fati yt është lodër

Valëvitëm e valëvitëm
Lugetër,djaj e maska
Jeta maskenball djajsh



EDHE VDEKJA DO TË DEHET

Nëse përmallohesh për buzëqeshjen
Tonë të parë
Buzët e terura m`i qullos
Ta këndoj këngën e behareve të ikura

Të kujtohet
ferku agullimës
puthja jote zjarr
kurora e kujtimeve rinore
puhizave të behareve afsh
malli që përvëlon

Nëse përmallohesh për ledhatimin e parë
Mi fshi djersët e ballit pellg i valë
Lehtas ta prek kaçurrelen tënde të thinjur
Le të dehet edhe vdekja
Gostisë se zhgënjimeve mikeshë
                                         
AI NUK KËNDON MË

(Mikut tim dhe këngëtarit Esat Bicurri )

Nuk këndon më me zërin plot afsh
Kitarë e vjetër gjëmon
Si zog i plaguar degëzave të thara
Pranverave të verdha

Ah
Ai nuk këndon më
Me shpresat e dashurive shpirtit
Me dallgët e gëzimeve rinore
Për të lulëzuar trëndafilat
Për tu llastuar puhitë

Ai nuk këndon më
Me gurgullimën e krojeve kristal
Gjelbërimeve të Çabratit të pikëlluar
Për ëndrrat e vrara të jetëshkretës
Syve të rreshkur t`atdheut
Ai nuk këndon më...



PYETJE

Ke dëgjuar ndonjëherë
Mikeshë
Si kukon dashuria
Flakëurrejtja si të përflakë

Balli si të djersitet nga turpi
Zemra si të copëtohet në njëmijë copë
Nga trathëtia
Mikeshë

Ke parë ndonjëherë
Si pikturohet pikëllimi
Me ngjyra malli
Shpirti si rënkon

Buzën si bëhen eshkë
Mikeshë
Puthjeve të akullta
Ke dëgjuar ...



REKOMANDIM

Bëhu djall ndonjëherë
Gjarpërinjtë engjëj kur të bëhen
Të mos verbohen sytë

Kur tik taku i orëligës tingëllon
Bëhu flluskë sapuni e tretu
Morti të mos ngulfat

Bëhu dritë n`aurorë
Furtuna kur ta derdhë frikën
Errësira fanarët e jetës i fik
Bëhu ç`fardo miku im
Kësaj kohe të çmendur
Vetëm kob jo

                                                      
AJO
Në pellg lotësh rinor
Tretet
Bëhet flutur e harlisur
Lulishteve pranverore
Këngë bilbili n`aurore

Në dallgë e dashurie
Shndërrohet
Herë bëhet buzagaz i vashës nëpër puhiza
Herë puthje e zjarrtë djaloshare
në takimin e parë

flet me gugim pëllumbash
Cicëron me zë kanarinash
E shkrihet
Thellësive të ëndrrave
Afshit të shpirtit tim



N`AGONI

Kur t`më krisin rrufet lules së ballit
Ëndrrat nuk do ti shkrumbojnë
Se prush i gjallë jam bërë

Edhe kur durimi të më soset
Hijen time të braktisur do e kërkoj
Për veten time të harruar ta pyes
Për pëllumbat e tretur mjegullnajave

Cepit të buzëve eshkë
Gjelbërimeve të verdha vaj
Rinia e venitur kotet
Buzëqeshjet e ngrira çative të jetëdhembjeve
Biografia e dashurive ditar i grisur

Edhe kur bubullimat e ankthit
Lodrojnë ethshëm
Gota e ardhmërisë copëtohet
Do zhagimet rrugëve gjembore
Deri te gërgëlatjet e gëzimeve fëmijërore
Sa të bëhem hi n`agoni