Gonxhe Letmi - Begisholli

Gonxhe Letmi - Begisholli

Gonxhe Letmi - Begisholli u lind me 1 Maj 1971 në Diber. Shkollën fillore dhe te mesmen e mbaroi ne vendlindje, ndërsa Shkollën e Lartë Ekonomike e kreu në Peje me 19.11.1991. Prej vitit 2000 jeton dhe vepron në Heidelberg te Gjermanisë. Eshtë e martuar dhe ka dy femijë. Prej vitit 2006 eshte antare e Keshillit te prindërve të Shkollës shqipe në Heidelberg, poashtu është antare e LSHAKSH në Gjermani si dhe antare e Pegasit Albania.


Veprat:

• "PASION ËNDRRE", (poezi ) SHB "Beqir Musliu", Gjilan, 2011
• "LUTJE NËNËS" (poezi për fëmijë) Nëntor 2012

Poezi nga Gonxhe Letmi - Begisholli


PAVDEKESI

Jusufit,Kadriut e Bardhoshit-pishtarë kombëtar
veprat tuaja ndezën shandane
lajmëtar të lirisë
në rrjet marimange
flijim i pavdekësisë....
poet në vargje persiatje
zë bilbili n´tel kitarë
ja zogu lajmëtar
folenë ka në kalanë e diturisë
me kodin e gjakut gazetar
këngë n´altarë...
..e sot po sot
dhe çdo përvjetor janari
kujton kënga
ligjëron kanjushë Shqiponje
pa tel...medet pa tel n´kitarë
lotin në syrin e vrarë....
T´fala nga vatra e Dibrës së madhe
nipër Kastrioti
për Lokëmadhen
lidhë BESE zoti
prej moti...
Amanetin tuaj
ngjyrosën retë
me pushkë e pendë
lindje flijim i qetë
Ju jeni stolisë
me kurorë pavdekësie.


 
ANATOMIA E FLAMURIT

Ngjyrë lëng damari
përsiatje n´kohë katrani
Kur operonin "gjarpërinjtë e gjakut"
Edhe në themelet e kullës
n´Abetaren e shkollës
n´agun e Aurorës
për shtizë u murosëm.

Me 28 Nëntor...
të vitit shëmtak
Në Dibrën krenare
Vizatimin e parë
ballë oxhaku
në murin e bardhë
skicova Flamurin
me ngjyrëzhibël Shqiponjën
për Flamur një dozë gjak
nga delli i Gjyshit
Anatomi Flamuri
Prej gjenit të fisit!

 

ÇAMERI, TOKE E BEKUAR.

Në muajin e mjaltit siç i thonë
tesha Prevezë,Lefkadë,gaz e lot
rizgjohen kujtimet përrallore
tokë e bekuar-Camëria,gjëmon!
Unë arvanitase,lind jam n´Camëri
të preka plagën,me mallin e zjarrtë
flokun ngjyrë gështenjë,arom´Arbëri
folëm,qamë e qeshëm,deri në mesnatë!
Bukurinë e zgjimit urova me lot n´sy
tabllot e vuajtjes shpalos historia
për tokën tonë,digjem mbyllë në dry
fjalën shqipe,përkëdhel sot breznia!
Camëri,...o Tokë e bekuar
fis as gjen s´ska për të harruar!

 

DIBRA HISTORIKE

Dibra,etni n`atlas
histori djepi
Kullë, Besë burri!
Pushka dibrane
tërmete barbare
dell Kastrioti për oxhak
N`palë flamuri pikon gjak.

Gjergj Dibrani frymon thellë
Kullat tona kanë themel...
Dibra e Madhe mbi rrasa guri
majë Kalasë shndrite Flamuri!
me plis të bardhë e tirq burri!

 

TOKA IME

Sonte,toka ime qep plasaritjen me lotin
më fal ajrin e fëmijërisë
në lagje,avli aromë për motin
në trollin e trimërisë.

Sonte,...po sonte
shkriva mallin që barta me vete
në metropolet shumëngjyrëshe
sa prehem, në tokën e stërgjyshëve!

 

LUTJA SHQIP NË MËRGIM

Nënë të lutem shumë
në shtëpi shqip dua të flasish me mua
edhe pse në mërgim jam lindur
unë jam gjak shqiptari
a mos ke harruar?
dua ne shkollë shqipe të shkoj
historin etnis të mësoj
do dëshmoj gjenin e gjakut nga vij
shkronjat e Manastirit ruaj në gji
të qëndisë të shenjten SHQIPERI
pastër dua shqip të flasë
me shoqe shqip të lozë e bërtas
Tokës sime t`i bëjë vizitë
n`prehër të gjysheve kërkoj rritë
s`dua të mbetem si hutini
në ket Dhe të huaj...O Nënë
po se fola gjuhen e mëmës
do më marrin nëpër këmbë!
M`përkëdhel Nënë,me shqipen prore
për jetë të jetës,ti ngel fajtore...!

 

AI DHE ATA

Rrugicat e qytetit
njohin
fytyrëzbehtin
planguriturin
me supin e thyer!
të pashëm ka veç nurin!

Ata,...
njihen me dolli
kokë më kokë
llafosen
zgërdhihen pa kufi
ditën varrojnë
natën këndojnë

Ai dhe Ata
Muri kinez ndan
Jetë gravon vesa
e fundit vdes shpresa.

 

KUR VDES POETI
(Ali Podrimja)

dita bëhet natë
nata bëhet tmerr
kur pushon zemra
e poetit

kur lapsi ngelë statujë
një copë letër në murë.

yjet zbehën shkëlqimin
e malet u shkundën
nga habia
e kumtit të zi...
poetët shkruajnë dhembjen
sa toka në re
si iku poeti
fare pa u përshëndet.

Eh... sa vranësi
lot e nostalgji
si vdes poeti
me sy të thellë sa deti.

E unë motra arbëreshe
tok me vllëzërit poet
drithërimë në zemër
apo bënë tërmet...!?
zgjohu me sytë xixë
për ty ...
me ty jemi sot
për ty o i madhi poet
zgjohu poet
e më dëfto vargjet për Lumin
shtegut të dritës
krenarisë e rritës
e n'zemrat tona
rrahin kambanat e pritjes.

 

MBRESËRISË

-qytetit të Strugës-

Do i kthehem këngës së hershme
adoleshencës, rritës së fëmijërisë
gurrës së Drinit, urës së drunjtë
gjuhës së hareshme, qytetit të mrekullisë!

Drini i zi me rrjedhë të bardhë
lisa të gjatë me gjethe të njoma
përkund djepa, Flamurin në ballë
gjuhë shqipe, e jona se e jona…!

Mbrëmjet poetike fllad i vapës
eni buzë liqenit që frymon freski
gëzuar stinën strugane me një gotë raki
një copë pogaçe, një dozë dashuri
Ngelin kujtimet panoramë magjike
notesi figuron gjak e vëllazëri
Peisazh pikture për ty zënë, o mike
Rrapi ngjyron hije për një SHQIPËRI!

 

QYTETIT TIM

Nëpër rrugët e qytetit tim
ëdrroj shetin çdo natë
në rrugicat e ngushta
kalldrëmet e vjetra…
çatit e ulta
aty prehem
shpalos kujtesën
me afshin e dhembjes
Aty ku flitet e dëgjohet
e bukura letrare
e ëmbla dibrane
gjuha amtare
Aty ku burrat
ngrejnë dolli
nën hijen e rrapit shekullor
aty këndojnë himnin për Shqipëri
me afshin amnor
Më shoqëron ëndrra n’qytetin tim
… eh sa zgjohem një grusht lot përpij.



Fat në fatkeqësi !

Është kohë me (pa)hapësirë,
gjërat rrokullisen me (pa)dëshirë,
ka dhe njerëz të tillë…
fryjnë politikë!
Ku po shkon “politikë”
na futë si në labirint...
as shujta s‘ngel
pa politikë.

natën godasin,
ditën derdhin lot
politikë ditore,
skamja në përmot!
Jeta është art,
gjithë dashuri...
Po politizimet?
“Fat në fatkeqësi“!