Besim Xhelili

Besim Xhelili lindi më 11 shkurt 1977 në Tetovë. shkollën fillore e kreu në fshatin Përshefcë,
të mesmen në Tetove në vitet 1992 - 1995
Studimet i vazhdoj në Universitetin e Tetovës, në degën Gjeografi dhe pas një viti i ndërprevu për shkak se  policia në Kërçovë ia mori Index-in dhe nuk ia kthyen kurr. Që nga viti 1998 jeton në Vjenë të Austrisë

Veprat:

​​​​"Emocione", (poei) 1996.
"Unë në sytë e tu", (poei) 2007.
"Baladë e ngrirë", (poei) 2012


Poezi nga Besim Xhelili

KËMBËT E DHEMBJES                                               
Erresirë e thellë, e ndytë                                         
ka mbuluar fushën e shenjtë                                
fuqia e syrit të njomë                                    
ka humbur në pakuptimësi !                                

Loti i pastër rreth hundës rrjedh                           
bie në liqenin e pafund,                                         
aty nën këmbët e dhembjes                          
aty ku përballen,-                                         
frika dhe siguria,                                                    
kujtesa e harresa,                                          
përbuzja e simpatia,                                      
mëkati dhe e vërteta,                                     
lodhja e qetësia,                                             
ferri dhe lumturia...!                                     

Aty ku ngadalë dreqi dhelpërak                           
shkurton këmbët...            
 

PA TITULL                                     
 
Kur e sheh se të gjitha rrugët                       
të dërgojnë vetëm në një vend,                    
aty ku bashkë me mikun gjakpirës             
lozni vallet krah për krah                            
mos prit ng ti mendime me vlerë.                         

Ato janë vetëm mbulojë                                
e djallëzores që fshehet                       
brenda kufijve të tu,                   
e cila t`i nxit instinktet                        
që gjithë jetën e lumtur                       
ta kalosh me trazira çmendurie.

Në fund pa kuptuar                             
ia paguan dëmin vetes                        
me ndërrim të botërave...           
 

KONFLIKTI                                              
 
Ndjenjat pa bazë                                  
shndërrohen në egërsira                              
dhe nga brendia                                            
na nxjerrin në shesh,                          
gjithë përfytyrimet e mendimet                   
që mund të na çojnë në konflikt                 
me mendjen e shëndoshë...                   
 

SHPËRBLIMI
 
Harmoninë që ka truri yt i njomë                         
mos e trazo pa dëshirën e zemrës...             
Ndjenjat e tmerrshme mos i nxit                 
aq sa të të duket,                                  
sikur dëgjon zëra të turbullt,
se të kaplon frika pastaj
kinse djalli ka ardhur pas teje !
E ti s`kupton se pakuptimësia
vjen nga brendia e mendjes sate.

Prandaj, or vëlla jeto, jeto
ne fund shpërblehu
me vdekje ...


PRONARI I MENDJEVE
 
Kur mendja hutohet për asgjë,
mirësjellja humbet në errësi
dhe mendimet e neveritura
të çojnë drejt botës djallëzore.

Atëherë s`mbetet gjë tjetër
veç korrumpimit fatal
të racës së pastër njerëzore,
besimplote në magjira të zeza
që pret fisnikërinë e gatuar,
nga dreqi i gëzuar
që sundon mendimet e njerëzve.

Është bërë pronar i mendjeve !?