Samstag, 22. Juni 2013

Seveme Fetiqi

Sevëme Fetiqi u lind më 7 maj 1961 në Vushtrri. Shkollën fillore dhe të mesmen i kreu në vendlindje. Më pastaj studioi mjekësinë në Universitetin e Kosovës në Prishtinë. Që nga bankat shkollore tregoi interesim dhe prirje për poezi. Poezitë e saj u botuan në shumë gazeta dhe revista. Në vitin 1983, poezitë e saj u botuan në përmbledhjen ”Rrjedh e lë gjurmë” të cilën e botoi gazeta e studentëve “Bo...ta e Re”. Më vonë, më 1985 iu botua përmbledhja e parë “Kurorë e kaltër” botim i Rilindjes, e cila përmbledhje u shpërblye me çmimin ”Hivzi Sylejmani” si libri më i suksesshëm i Plejadës, nga gazeta “Zëri i Rinisë”. Në vitin 1998, autorja boton librin e dytë “Dëshmia e kthimit tim”. Në vitin 2003, poezitë e saj përfshihen në “Antologjinë e poezisë moderne shqiptare” të Ferdinand Lahollit, ku janë të përkthyera në gjuhën gjermane. Poezitë e saj janë të përkthyera edhe në gjuhën rumune në antologjinë e Baki Ymerit “Trup dhe shpirt (Trup si suflet)” 2012, si dhe antologjinë e Hasan Qyqallës dhe Neki Lulajt, “Trinomi i lirisë” 2012, me poezi kushtuar Jusufit, Bardhoshit dhe Kadriut. Po në këtë vit poezitë e saj përfshihen edhe në dy antologji tjera “Korsi e hapur” Tiranë, botim i LNPSHA ” Pegasi” si dhe “Një shekull dritë”, në pregaditje të Hasan Qyqallës. Në vitin 2013 poezitë e saj përfshihen edhe në Antologjinë “Flakadani i lirisë “ me poezi kushtuar dëshmorit dhe heroit Zahir Pajaziti, që është botuar në Besianë nën përkujdesjen e Milazim Kadriut, si dhe ne Antologjine kushtuar Ali Podrimjes. Librin e tretë të saj, me poezi “Imazhe te ringjallura” ia boton në mars të vitit 2012 SHB “Beqir Musliu” në Gjilan.
Në vitin 2008 shpërblehet me çmimin e dytë në Orën e madhe letrare “PAVARSIA”në Koblenc të Gjermanisë, në vitin 1983 shpërblimi i parë; 2010 dhe më 2011 shpërblimi i tretë në Takimet tradicionale të poeteshave në Vushtrri, pjesëmarrëse e të cilave ështe që nga themelimi i tyre që nga viti 1979. Në vitin 2012 u nominua nga LPNSHA “Pegasi” Tiranë dhe Prishtinë ,,Poetja e vitit 2012”. Në qershor të vitit 2013 në Takimet Poetike Tradicionale “Azem Shkreli” në Ennepetal të Gjermanisë, me vendin e dytë u shpërblye libri i saj “Imazhe te ringjallura” .
Sevëme Fetiqi është anëtare e Shoqatës së Shkrimtarëve të Kosovës, anëtare e Kryesisë dhe zëdhënëse në Lidhjen e shkrimtarëve, artistëve dhe krijuesve shqiptarë në Gjermani, anëtare e Lidhjes ndërkombëtare të poetëve “PEGASI”Albania për Gjermani, anëtare e Lidhjes së shqiptarëve në Botë, dega në Gjermani si dhe anëtare e Unionit gjithëkombëtarë shqiptarë, me seli në Belgjikë. Një kohë punoi si mësuese me mësim në gjuhën shqipe në shkollën “Naim Frashëri” pranë klubit “Bashkimi kombëtar” në Ofenbah të Gjermanisë, ku edhe jeton.


Poezi nga Seveme Fetiqi

SOFRA

femijeve te rritur
para kohe ne Kosove
Syrin e kane
cdohere te ngopur
urine qe moti e kane ngrene
cdohere kur lepijne me gjuhe
buzet me shije te njelmet
falenderojne zoterine
me zemer te thyer
gjthmone paq zoti te dhashte

kur e ndajne buken e pjekur
ne diellin e femijerise
ne hirin e kerkimeve te humbura
koren e forte e zbusin me lote

ju lutemi mos ia shkelni sofren
sofren e futur ne mesin e shtepise
zogjte te ulur rreth tij
me shije i hajne thermijat e skamjes
gezohen per ekzistencen e tregut
rritjen e vet e varin ne germat e abetareve
e vrapojne pas rrezeve

syrin cdohere e kane te ngopur
urine qe moti e kane ngrene
 
 

 

REQETE PER NJE FJALE TE MIRE

Une cdohere kam cka te flas
por se pari fjalen
me duhet ta pastroj
ne lartesite e qiellit
ta laj ne thellesi detrash
t ja shtoj disa pika nektar lulesh
t ia qepi me kujdes nje fustan buzeqeshjesh
ta forcoj ne gurin qe peshon ne vend te vet
ne freskine e eres ta mbaj qete ne preher
t ia lidhi fjongon e sinqeritetit
t ia jap neuronin e mendjes se shendoshe

me melodine e cicerrimes se zogjve
me ne fund ta them



VAKUM KOHE

E harruam shpirtin
nuk e dijme
se ku e lame e ku na mbeti

harruam te qajme neper deke
te vallezojme ne dasma

harruam si rrjedh kenga
ne dejte tone
as te vdesim nuk dijme me

jetojme keshtu
ne vakuum kohe



NGA JETA

1.Lindja

Une dhe Kosova
nga hiri lindem
e koherat tona
te plagosura
i hodhem
ne faren
qe kurr me
s do te mbije
Ishim te vogla
duke ngrene
farat e dhembjeve tona
Eshtrat e ngrire
i lame te rreziten
me pagjumesi
plaget i lidhem dyfish
me fasha
tri here te pergjakura
me flamuje te bardhe
pershendetem agimet
megjithate
dhembjet
nuk ua dorzuam
korbave krahelehte

2.Rritja

Jemi zvogeluar Kosove
e jemi rritur
kemi vjedhur
pastertine e qiellit
kemi dhuruar
syte e shtrenjte te diellit
kemi mbyllur
porta detesh
jemi bere
shtrat lumenjsh
kemi prekur
fundin e puseve te erresuar
me gishterinjte
e thyer e te vrare
kemi prekur
majat e Kepit te Shpreses se Mire
e jemi rritur deri te dita e lirise
me blerim ne pellembet tona

3.Pleqeria

Mbi kurrizin e pulebardhave
pendlat e shqetesimit
po hedhin vallen e fundit
e Kosove kohe e mplakur
po rrokulliset si e cmendur
ne flokun e bardhe
ne lekuren time te rrudhur
sille nje arome trendafilash
do ta gezosh shpirtin
ne diten e pulebardhave
emrin tend s do ta harroj kurre
bastoni im nga mahagoni
ne hirin e kohes se re
do te shkruaje
legjenden per ty
Edhe ti Kosove
sigurisht kurre s do ta harrosh
gjyshin tend
me flokun e bardhe ne balle

4.Vdekja

E pas vdekjes Kosove
kush do te shkruaje
epitafe mbi varrin tim
kush do te mbjelle
indin dhe gershetin tim
ne gurin shkembor
kush do te ma shartoje
dhembjen me gezimet e botes
Do te linde te dielen
nje vashe
do ti kremtoje ajo
vdekjet e mia
ne djepin e perjetesise



KOSOVE

gjysherit e mi
e lane peng
kengen per rinine tende
mos i shenjtero
fjalet e kesaj nate
perkunde perrallen
e gjysherve te mi
ne qetesine e nje dashurie
shih je e gezuar
lulezon ne lirine tende te bukur
o Kosova ime
e lindur nga hiri

Marr nga permbledhja “Kurore e kalter” 1985 Rilindja



LULE TE BLERTA PER TY

Ne lule te blerta
ngjyrat e dashurise sime
shperthyen
ne zemren tende
pranverat e humbura
deshta ti kthej
ne shprese te kahmotshme

Pafajesia e femijerise sime
lozi me shpirtin tend te etur
perkedheljet e tua
u zbehen ne largim
mbi qepallat e rinise sime
me nuk lulezoi asnje kthim

Lulet e blerta i vura ne mur
ne hijen e fotografise se heshtur
fjalen tende te ngrohte
duke kerkuar
qe te lulezojne
syte e tu-te ujiten me shikimin tend
duarte e tua-qe t ia gjej vehtes
shpetimin nga humnera e vetmise

Do ti gjej keto nena ime
ne pajtimin e urrave te thyera
ne mallin e zemrave te djegura
atje ku balerinat mbi akull
lene gjurme jete
ku femijte i vjedhin
te papjekura pjeshkat
e femijerise se tyre.

1980



ME MERR MUA

Kosove
Me merr mua
Cdo dite
Te shetitem
Ne damarte e tu
A ke harruar
Une jam gjaku yt
Cdo mesdite
Ngrohe shpirtin tim
Te merdhire
Qe te shnderrohem
Ne diell shprese
A ke harruar
Une jam mengjesi yt
Cdo pasdite
Fal shi
Ne buzet e mia
Qe lengojne
Semundjen e fjales shqip
Per ty etja
Mos te me rrembeje
Cdo nate thirrem
Permes pellumbave te kurbetit
Permes nurit te henes
Nen mollen e shartuar
Te dhembjegezimeve te mia te ulem
A ke harruar
Une jam ajo siluete qe shkoi
Me lotin peng nder mote
Barke e lodhur
Qe deshiron te pushon
Ne limanin tend
Me merr mua
Ta gezoj vehten
Te te gezoj ty
Kosove

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen